Okładka czasopisma zagnała czwórkę nastolatków do tworzenia sprzętu i oprogramowania komputerów, które trafiły pod strzechy i zmieniły świat. Wspólne korzenie APPLE I Microsoft
Kiedy INTEL wypuścił mikroprocesor 8080 w kwietniu 1974, pojedyncza sztuka kosztowała 360 dolarów. Ed Roberts wynegocjował na kupowane hurtowo procesory cenę 75 dolarów i użył ich wraz z innymi częściami w zestawach do budowy mikrokomputera Altair 8800 kosztującego 439 dolarów. Jego komputer pojawił się na okładce styczniowego numeru Popular Electronics i zelektryzował wielu ludzi w USA, gdyż nagle pojęli, że komputer będący synonimem nowoczesności i bogactwa wielkich firm stanął w zasięgu ich rąk. Nic dziwnego, że twórca ALTAIRA znalazł w krótkim czasie wiele tysięcy odbiorców swego komputera.
Jednakże była to zaledwie iskra wobec tego czego dokonała czwórka nastolatków, którzy zresztą wcale nie kupili ALTAIRA. Dwóch z nich z Los Altos zaczęło budować podobne komputery tworząc firmę Apple, która dziś jest warta 65,225 mld dolarów z przychodami na poziomie 14,013 mld dolarów. A dwóch z Seattle wyposażyło komputer ALTAIR w interpreter języka programowania BASIC tworząc firmę Microsoft wartą dziś 62,484 mld dolarów z przychodami na poziomie 18,760 mld dolarów.
Steve Jobs i Steve Woźniak poznali się w Los Altos. Obydwaj lubili robić kawały, słuchali podobnej muzyki i interesowali się elektroniką. Zjednoczyło ich wspólne przedsięwzięcie polegające na budowie i sprzedawaniu przystawki do telefonu, która generując piski o określonej częstotliwości potrafiła włamywać się do sieci telefonicznej wykonując darmowe połączenia. Okładka "Popular elektronics" spowodowała powstanie klubu komputerowego, na którego jednym ze spotkań zaprezentowali skonstruowany przez Woźniaka prosty mikrokomputer złożony z bardzo tanich elementów. Obecny na spotkaniu właściciel sieci sklepów Byte Shop zamówił u nich 50 takich komputerów po 500 dolarów sztuka. Kupując części na raty i montując zestawy w domu Jobsa wyprodukowali pierwszą partię komputera Apple I. Jego wadami był brak obudowy, zasilacza i monitora. Kolejny komputer postanowili zrobić znacznie bardziej kompleksowo i solidnie. Do tego jednak potrzebny był spory kapitał. Jobs poznał przedsiębiorcę Mike Markkulę, który zaproponował pomoc w stworzeniu business planu i w przypadku obiecujących wskaźników zainwestowanie w ich firmę. W ten sposób Apple Computers zyskało pierwszego inwestora i produkt, który zapewnił firmie byt na długie lata. Jobs w 1984 roku z wielką pompą w postaci reklamy w trakcie zawodów superbowl wypuścił na rynek swój microcomputer Macintosh, który charakteryzował się innowacyjnym interfejsem graficznym dopieszczony w każdym detalu. Niestety wysoka cena komputera połączona z małą wydajnością wynikającą ze słąbego mikroprocesora, małej pamięci sporego obciążenia grafiką z wyszukanymi czcionkami przyczyniła się do okresowego spadku sprzedaży. Stało się to pretekstem do wyrzucenia w 1985 Jobsa z firmy. W ten sposób Apple pozostało bez swych założycieli, bo Woźniak odszedł prędzej. Pasmo niepowodzeń Apple i obiecujące technologie rozwiniete przez Jobsa w firmie NEXT przyczyniły się do jego powrotu w 1996. Jobs zabrał się za porządkowanie firmy m.in. przez zmniejszenie liczby różnych produktów. Zainicjował też serię produktów, które miały urzekać designem i łatwością użycia, a więc m.in.: bajecznie kolorowy jednoczęściowy komputer stacjonarny iMac, cyfrowy odtwarzacz muzyczny iPod, seria przenośnych MacBooków, telefon komórkowy iPhone, komputer sterowany gestami rąk iPad. Stworzył też sieć luksusowych sklepów Apple i przełamał zamknięty krąg niemożności w sprzedaży cyforowej muzyki w sieci serwisem iTunes. W ten sposób Apple wybiło się na jednego z największych na świecie przedsiębiorców branży muzycznej. Już wcześniej Jobs zasłynął w branży filmowej wytwórnią PIXAR, która nieprzerwanie wyprodukowała dziesięć kolejnych przebojów filmowych ze słynnymi Toy Story na czele. Współpracująca z nim wytwórnia Disney, która w tym czasie nie notowała sukcesów kupiła PIXARA czyniąc Jobsa swoim największym udziałowcem, a jego studio zajęło miejsce dotychczasowego studia filmowego Disneya. Jobs zmarł na raka trzustki jesienią 2011.
Interpreter języka Basic dla Altair stworzyli założyciele Microsoft Paul Allen i Bill Gates z pomocą Monte Davidoffa. Użyli samodzielnie zaprogramowanego symulatora mikroprocesora Intel8080 pracującego na minikomputerze PDP-10 zainstalowanego na Uniwersytecie Harvarda, na którym w tym czasie Gates studiował. Pierwotnie był dostarczany na taśmie papierowej wymagając zaledwie 4 KB pamięci. Firma została założona w roku 1975 w Albuquerque(gdzie była siedziba producenta ALTAIRA) w stanie Nowy Meksyk. Microsoft współpracował z twórcą Altaira, ale interpreter sprzedawał na tasiemkach na własny rachunek. Spowodowało to, że razem z obecną wtedy kulturą klubów komputerowych ich produkt był przedmiotem kopiowania i wymiany pomiędzy członkami klubu powodując straty dla Microsoftu. Wkrótce jednak kłopoty z produkcją ALTAIRA, a zwłaszcza z zawodnymi pamięciami wypchnęły producenta z rynku i Microsoft przeniosół się do rodzinnego Seattle. Powszechność programu Microsoftu wśród społeczności mikrokomputerowej zaczęła wkrótce przynosić firmie spore korzyści. Zwracali się bowiem do nich coraz to nowi producenci mikrokomputerów z zamówieniami na wbudowany w pamięć ROM interpreter Basica. Takie zamówienie przynosiło im średnio dochód 50 tysięcy dolarów. Wkrótce pojawiło się zapotrzebowanie na inne już wcześniej znane z dużych komputerów translatory języków programowania i Microsoft zaczął je tworzyć. Do znanego na rynku producenta translatorów języków programowania zwróciło się IBM z zamówieniem na przygotowywany przez nich mikrokomputer IBM-PC. W trakcie negocjacji padło pytanie o możliwość dostarczenia przez Microsoft również systemu operacyjnego dla tych komputerów. Okazało się bowiem, że czołowy twórca systemów operacyjnych dla mikrokomputerów Digital Research nie potrafiło poprowadzić negocjacji z IBM. Po ostatecznym fiasku tych rozmów Microsoft został wręcz zmuszony do dostarczenia systemu operacyjnego. Nie mając własnego oprogramowania nabył od Seattle Computer Products system zwany przez nich Dirty Operating System, czyli niedopracowany system operacyjny. Microsoft naprędce dostosował system do komputera IBM-PC i jako dostarczany razem ze sprzętem nazwał go PC-DOS. Sprzedawany oddzielnie miał już nazwę MS-DOS i pozwalał tworzyć kompatibilne z IBM-PC środowisko. Wkrótce zaczęły powstawać kolejne wersje MS-DOS, a w listopadzie 1985 odbyła się premiera Microsoft Windows 1.0 – nakładki graficznej na system MS-DOS. Była to bardzo skromna i zdaniem wielu nieudana próba podążenia śladem oprogramowania dla Apple Macintosh. Microsoft porozumiał się również z Apple na tworzenie edytorów tekstu i arkuszy kalkulacyjnych dla Macintosha. W 1989 roku Microsoft wprowadził pakiet biurowy Microsoft Office, na który składały się m.in. Microsoft Word i Microsoft Excel. W 1990 Microsoft przedstawił system Windows 3.0, który zawierał graficzny interfejs użytkownika i tryb chroniony kompatybilny z procesorem Intel 80386. Było to wreszcie względnie udane środowisko graficzne. W 1995 pokazało się Windows 95 wreszcie zintegrowany z interfejsem graficznym system operacyjny, który w cztery dni sprzedano w milionie egzemplarzy. Firma wydała przeglądarkę Internet Explorer 1 w dodatku Microsoft Plus!. W 1995 firma uruchomiła MSN, jako bezpośredniego konkurenta AOL. W 1997 Microsoft wydał Internet Explorer 4 zarówno dla Windows i Mac OS skutecznie wypierając z rynku obecne na nim wtedy przeglądarki. Microsoft miał poważne problemy w związku z ustawa antymonopolową, "czepiano się" zwłaszcza przywiązania przeglądarki internetu do systemu operacyjnego. W 1998 Bill Gates zaczął odsuwać się od działalności w firmie kierując zainteresowania ku swojej fundacji. Poza kolejnymi systemami operacyjnymi XP, VISTA i Windows 7 oraz pakietami OFFICE Microsoft zaistniał na rynku konsol marką XBox. Stworzony dla XBox360 streownik KINECT pozwalający bezprzewodowo sterować konsolą przez ruchy ciałem okazał się najszybciej sprzedającym się urządzeniem elektroniki konsumenckiej. W tej konkurencji Microsoft ściga się z APPLE, którego odtwarzacze muzyki i multimediów oraz telefony komórkowe też biją coraz to nowe rekordy.
Opowiedziałem te historie bo wydają mi się bardzo ciekawe i budujące naszą wiarę w moc kapitalizmu i wolnego rynku, jako siłę napędową nowoczesnych technologii. Są to uwspółcześnione bajki o awansie amerykańskiego pucybuta. Tylko, że tym razem sam upór i bezwzględność w dążeniu do celu nie wystarczą. Konieczna jest też odrobina inteligencji, żeby nie powiedzieć geniuszu by osiągnąć cel jakim było tworzenie coraz doskonalszych produktów i osiąganie z nimi powodzenia rynkowego.