Na ludzi, na prawdę.
Biegnij, biegnij i pędź., żeby nadążyć za społeczeństwem, za chorym systemem wartości. Jesteśmy zaślepieni materializmem, pieniędzmi, reklamami, celebrytami, mediami. Wolny czas spędzamy przed kolorowym pudłem, które wmawia nam inną prawdę, fałszywą. Jesteśmy zewsząd oblegani pierdołami. Po jakimś czasie faktycznie zaczynamy wierzyć w to co nam serwują inni. Tworzymy wokół siebie niewidzialne ochronne pudełko, nie odbierając tego co prawdziwe, namacalne. Chcemy tylko tego co sprawia nam przyjemność. Chcąc, nie chcąc rodzi się w nas egocentryzm.
Niestety to zjawisko jest coraz szersze. STOP! Zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i wsłuchaj się w to co ma Ci do powiedzenia życie. Każdy człowiek tworzy na ziemi jeden wielki organizm. Jesteśmy od siebie uzależnieni, jeden od drugiego. Dlaczego więc łatwiej zamknąć się na pomoc innym? Ponieważ się boimy prawdy i problemów z jakimi borykają się nasi znajomi. Dlaczego co chwilę słyszy się o samobójstwach? Bo jesteśmy ślepi. To niemożliwe, że znając kogoś co najmniej kilka lat nie jesteśmy w stanie zauważyć w nim zmian. Wystarczy tak niewiele. Choćby szczera rozmowa, której coraz mniej. Wiadomo, że fajnie jest się oddalić od tego co problematyczne, ale pomyśl, że ty też możesz kiedyś potrzebować pomocy.
Zwolnij! Rozejrzyj się, zapytaj się jak się czuje ważna dla Ciebie osoba, bądź szczery, a życie stanie się o wiele łatwiejsze. Pewnie i tak o tym pomyślimy już po fakcie. Dopiero po tym możesz zdać sobie sprawę, że mimo wieloletniej znajomości tak na prawdę tej osoby nie znałeś, a mogłeś zrobić tak wiele...
