W mojej antologii współczesnej poezji polskiej znajdzie się jeden tekst anonimowy, ale ze względu na czytelne nawiązania do wiersza Tuwima oraz przesłanie, które zawiera, wart jest popularyzacji.
DO PROSTEGO CZŁOWIEKA DZISIAJ
Kiedy ci znowu zaczną wmawiać
w radiu i tv mądre głowy
że w swoich gabinetach narad
szykują ludziom szczęście nowe
Kiedy ci będą w pięknych słowach
tłumaczyć że nie wszystko można
bo kryzys, wyboista droga
bo rzeczywistość jest zbyt groźna
I będą kluczyć w odpowiedziach
kiedy zapytasz ich po prostu
czy będzie tutaj dla mnie praca
czy będzie trzeba prędko wiać stąd
Gdy zawołają "budżet", "budżet"
musimy, Tusku, zrównoważyć
inaczej klęska nieuchronna
inaczej nici z waszych marzeń
I będą opowiadać z troską
jak bardzo tobą się przejmują
ciężko harując dniem i nocką
by ci zapewnić byt radosny
Zabij ich - kłamców, geszefciarzy
Zakończ ich marną egzystencję
Nie pozwól im bezkarnie marzyć
Nie pozwól by zdobyli więcej
Zetnij im głowy ostrym mieczem
co w twojej dłoni groźnie błyszczy
i ośmielony głuchym śmiechem
pilotem raka spróbuj zniszczyć
Pamiętaj - oni mogą działać
zatruwać rozum twój i duszę
wyłącznie wtedy gdy pozwalasz
żeby cię stale mogli kusić
Zetnij im głowy, przełącz kanał
by już nie słuchać ich jazgotu
a prawdy obróconej w banał
szukaj jak się szukało niegdyś złota