"Poezja, którą piszę, nie powstaje we mnie jako twór wyobraźni, lecz powstaje w głębi milczenia mej duszy, kiedy jej milczenie osiąga pewien stopień głębi i czystości"
Procesja
Boże mój Boże
jestem przy Tobie
w moim utrapieniu
spójrz na mnie nie odwracaj się
od mojej nędzy
Wstaje na Twoje wezwanie
i idę w Twoje ślady
wesprzyj mnie i strzeż moje serce
od wszelkiej trwogi
Krok za krokiem
posuwam się w ciemnościach
daj mi odczuć Twą rękę a także
niech Twój głos usłyszę
Bądź obecny w moim sercu
i uczyń je czystym
na Swoje ścieżki pociągnij mnie
mocny Boże
Idę Twoim śladem idę za Tobą
na górę
w cieniu Twojego krzyża
idę z moim
Wspinam się po stopniach Twojego miłosierdzia -
z upadku w upadek
uczę się poznawać Twoje pokorne serce
w moich grzechach
I Twoją - Baranku Boży - nie do uniesienia
słodycz
która niszczy lub topi
to co dotyka
Należę do Ciebie jestem Twoja -
lecz kim jestem
nie pragnąc znać siebie jak tylko w Twoim świetle
które ożywia
Śpiesz się z wyryciem Twojego Oblicza
na mojej twarzy
aby nie znalazła się bezkształtna
w Twojej obecności
kiedy osadzisz mnie na wieczność
w Twojej troskliwości
Jakub Maritain i Raissa poznają się podczas studiów przyrodniczo-filozoficznych na Sorbonie. W 1904 roku zostają małżeństwem. Ciągłe poszukiwanie prawdy prowadzi ich do nawrócenia i przyjęcia chrztu. Odtąd całe swe życie oddają Bogu. Po śmierci żony Jakub zamieszkał wśród małych braci, by pod koniec życia stać się jednym z nich.
Wszystko o swojej modlitwie, o swym życiu dla Boga wypowiedziała Raissa w poezji. Posiadała ona rzadki dar wyrażania mistycznego doświadczenia poprzez klarowną i czystą intuicję poetycką. Jej poezja rodziła się w głębi duszy, w milczeniu, tam "gdzie wszystkie źródła łączą się w jedno, a twórcza ekspresja poety staje się czystym zwierciadłem doświadczenia mistycznego". W swoim Dzienniku Raissa tak pisze na ten temat:
"Poezja, którą piszę, nie powstaje we mnie jako twór wyobraźni, lecz powstaje w głębi milczenia mej duszy, kiedy jej milczenie osiąga pewien stopień głębi i czystości". Gdy czytamy choćby jej poemat Procesja, skojarzenia z doświadczeniem mistycznym Jana od Krzyża nasuwają się spontanicznie:
Źródło: Raissa Maritain