Po co ciągnąć kreskę – nie tworząc rysunku.
Po co ratować rozum, gdy nie ma ratunku.
Po co zieleni szukać, gdy szarość wystarczy.
Po co rzucać wyzwania, kiedy nie ma tarczy.
Dzień ostatni oskarżać, że nie bywa pierwszy.
I po co myśleć wierszem, gdy nie piszesz wierszy.
Lub po co rzeźbić w drzewie, gdy się nie ma dłuta.
I po co pieśni pisać, gdy fałszuje nuta.
Po co podnosić rękę, gdy się nie chce pytać.
Po co patrzeć na drogę, gdy nie można witać.
Po co myśleć o drzewach, gdy nie szumią drzewa.
I po co słuchać ptaka, który nie zaśpiewa.
Po co mówić o tęczy, gdy nie widać tęczy.
Po co myśleć o miodzie, gdy pszczoła nie brzęczy.
Poukładane – zawsze jest poukładane.
To o czym chcesz zapomnieć – będzie zapomniane.
Można napalić w piecu i pogłaskać kota.
Jeść śledzie …ze słoika gdy przyjdzie ochota…
Lecz kiedy nas wiatr porwie gdzieś w spiralę cienia
Lepiej zniknąć spełnionym, niż… z ciszą spełnienia.
By – gdy na grobach naszych liście się pozłocą,
Wiatr psotnik mógł przycupnąć i zapytać - po co?
Moją skromną wątpliwością chciałbym ośmielić tych wszystkich, którzy wątpią …
Siwy