Biała herbata jak i zielona herbata zawdzięczają swoje właściwości głównie obecności polifenoli, zwłaszcza z grupy katechin.
Jednakże biała herbata zawiera ich znacznie więcej niż zielona (około trzykrotnie), dlatego nazywana jest „eliksirem młodości„. Polifenole są bardzo wydajnymi zmiataczami wolnych rodników. Wolne rodniki biorą udział w reakcjach chemicznych prowadzących do uszkodzenia DNA i błon biologicznych, przyczyniając się do mutagenezy i nowotworzenia oraz starzenia, jak również powstawania płytki miażdżycowej.
Stąd biała herbata posiada działanie przeciwnowotworowe. Wykazano, że jej spożycie istotnie obniża ryzyko wystąpienia nowotworu jelita grubego. W innych badaniach stwierdzono, ze biała herbata posiada zdolność blokowania enzymów takich jak kolagenaza i elastaza. To wskazuje na możliwość hamowania rozwoju nowotworów (oba enzymy odgrywają rolę w powstawaniu przerzutów), jak i innych chorób, takich jak reumatyzm oraz degeneracja chrząstek i tkanki łącznej towarzyszących starzeniu. Natomiast rola białej herbaty w zapobieganiu chorobom naczyń krwionośnych nie ogranicza się do hamowania powstawania stanów zapalnych i narastania złogów miażdżycowych. Picie naparu obniża również poziom cholesterolu i obniża ciśnienie krwi, generalnie poprawiając funkcjonowanie układu krążenia. Biała herbata wspomaga również odchudzanie, i chroni przed rozwojem otyłości, ponieważ zapobiega odkładaniu się tłuszczu w organizmie. Pozostałe właściwości białej herbaty wynikające z jej zdolności do usuwania wolnych rodników to ochrona skóry przed skutkami promieniowania słonecznego, zwłaszcza ultrafioletowego, łagodzenie powikłań po udarze mózgu czy hamowanie rozwoju chorób auto immunologicznych takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy cukrzyca typu I.
Na uwagę zasługują również bakteriobójcze właściwości białej herbaty. Zielona i biała herbata znane są z ich zdolności do stymulowania układu immunologicznego w walce z mikroorganizmami, szczególnie u osób z niedoborami odporności. Jednak dodatkowo biała herbata może bezpośrednio niszczyć drobnoustroje takie jak paciorkowce, gronkowce, grzyby pasożytnicze czy nawet wirusy, co wykazano w eksperymentach z wykorzystaniem hodowli in vitro, a więc przy wyeliminowaniu czynnika w postaci układu immunologicznego. Pokazano również, że wyciąg z białej herbaty dodany do past do zębów podnosi ich efektywność w usuwaniu płytki bakteryjnej. Także karmienie zwierząt laboratoryjnych białą herbatą chroni je przed zakażeniami pałeczką salmonelli. Dane te, jak również informacje o stymulującym dla układu immunologicznego działaniu białej herbaty, sugerują, że jej spożywanie może chronić przed okresowymi przeziębieniami, grzybicami czy zatruciami pokarmowymi.
Uprawa i parzenie
Biała herbata uprawiana jest gównie w prowincji Fujian w Chinach. Wytwarzana jest z pączków i liści krzewu Camellia sinesis, tego samego, z którego produkuje się herbatę czarną. Herbatę białą odróżnia jednak proces produkcji, podczas którego poddaje się ją jedynie łagodnemu utlenianiu i suszeniu na słońcu, z pominięciem etapu prażenia i rolowania, dzięki czemu zachowuje nie tylko naturalny kolor, ale i wiele cennych substancji, którym zawdzięcza swoje właściwości lecznicze. Pod tym względem biała herbata jest podobna do herbaty zielonej, natomiast delikatne włoski pokrywające pączki nadają jej barwę, dzięki której uzyskała swoją nazwę.
Biała herbata jest jedną z najcenniejszych i najdroższych odmian, ze względu na precyzyjną selekcję surowca wykorzystywanego do jej produkcji (jedynie młode pączki liści zbierane wczesną wiosną).
Białą herbatę parzy się w temperaturze 85ºC przez około 5-7 min, przy czym ten sam susz można zalewać wielokrotnie, wydłużając odpowiednio czas parzenia. Uzyskujemy w ten sposób słomkowy napar o delikatnym, orzeźwiającym smaku. Biała herbata zawiera spore ilości kofeiny i teiny, stąd bywa pita raczej rano, częsta zamiast kawy, jako napój pobudzający i wspomagający koncentrację.