„Mówiłem: kocham cię aż tak
Mówiłem: wszystko tobie dam
Mówiłem zawsze: tylko ty
A ja wierzyłam ci.
Myślałam: tak to właśnie ten
Myślałam: wszystko o nim wiem
Myślałam: nie zawiodę się
A to był zwykły blef”
Dlaczego ludzie się tak okłamują? Po co się oszukiwać? Po co się wzajemnie krzywdzić? Czy to nam daje jakąś satysfakcję? Przez to możemy się dowartościować?- Cierpieniem innych?! Miejmy w sobie chociaż trochę odwagi i przyzwoitości by mówić prawdę i się nie oszukiwać. Nie możemy nikogo uszczęśliwić „sztuczną” miłością- ona i tak wyjdzie na jaw, w wtedy pójdzie ogrom lawin, które mogę rozpętać ogromną wojnę, ze strasznymi skutkami. Utratą zaufania, nadziei na lepsze jutro oraz tym, że już nie znajdą kogoś kto ich pokocha prawdziwie.
„Nie kłam, że kochasz mnie
Nie kłam, że weźmiesz gdzieś daleko tak, że
nie znajdą nas
Kochanie wiem w co grasz
Ta pokerowa twarz
Nic nie da, bo ja już mówię pas”
Słowa każdy odpiera inaczej, dla jednych mają one potężną moc, a dla drugich są one niczym. Ale nie mów nigdy tego czego nie jesteś pewien- nie wiesz na kogo trafisz.
Wiadomo jesteśmy ludźmi i szukamy. Szukamy tej jednej, jedynej osoby raniąc przy tym inne. Więc czy nie lepiej poznać kogoś na wylot, a potem angażować się w stały związek?
Musimy brać odpowiedzialność za złe wypowiedziane słowa, za to co zrobiliśmy a nie powinnyśmy. Zastanówmy się dziesięć razy zanim będziemy robić kroki w stronę innych osób bo nie wiemy czy są słabi czy silni.