Outplacement to wysiłki podejmowane przez firmę, która chce pomóc byłym pracownikom przejść do nowych miejsc pracy i pomagać im w przekwalifikowaniu działalności na rynku pracy. W Polsce mamy do czynienia z nazwą „zwolnienia monitorowane” i nadal często mamy na myśli z reguły zbiorowe zwolnienia z pracy. W większości krajów mówi się coraz częściej o outplacemencie indywidualnym.
Termin outplacement został ukuty ponad trzydzieści lat temu przez założyciela chicagowskiej firmy doradztwa zawodowego. Wraz ze wzrostem tempa redukcji pracowników i zwolnień, szczególnie w latach 80-tych i 90-tych, przedsiębiorstwa coraz częściej odczuwają potrzebę jakiejś formy pomocy przy traumatycznych zwolnieniach, zarówno dla odchodzących pracowników i tych, którzy pozostają.
Rzeczywiście, badania pokazują, że utrata pracy jest jednym z najbardziej stresujących doświadczeń życiowych. Zajmuje trzecie miejsce, po śmierci bliskiej osoby i rozwodzie.
Jednak nieformalnie wsparcie metodą outplacementu ma swoje korzenie pod koniec II wojny światowej, po powrocie amerykańskich żołnierzy przekazano im wsparcie, aby pomóc im znaleźć pracę i zintegrować z powrotem ze społeczeństwem.
Później te narzędzia znalazły zastosowanie w coraz większej ilości korporacji, w zasadzie od lat 60-tych XX wieku, głównie w Stanach Zjednoczonych. W Polsce usługi outplacementu pojawiły się wraz z prywatyzacją lub restrukturyzacją przedsiębiorstw.
Outplacement jako wsparcie
To zazwyczaj firma doradcza zazwyczaj świadczy usługi outplacementu, które są opłacane przez byłego pracodawcę. Są one głównie osiągane poprzez praktyczne porady i wsparcie psychologiczne. Zadaniem outplacementu jest albo dostarczanie wsparcia indywidualnego, ale też w formie sesji grupowej. Tematy obejmują doradztwo zawodowe, ocenę kariery, umiejętności poszukiwania pracy oraz kierowania na rynek pracy. Outplacement może przynieść wiele wyzwań, na wszystkich poziomach i etapach kariery w organizacji, która może potrzebować szkolenia i doświadczonej obsługi.
Zwolnienia monitorowane w Polsce
Zgodnie z Art.70 Ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, tekst jednolity, Dz. U. 08.69.415. outplacement w polskim prawie jest traktowany jako tzw. zwolnienia monitorowane. Taka nazwa polskojęzyczna nie jest stosowana tak często jak nazwa „outplacement”, ale też nie jest tak pojemna.
W praktyce oznacza to, że pracodawca zamierzający zwolnić co najmniej 50 pracowników w okresie 3 miesięcy, jest zobowiązany do współpracy z odpowiednim powiatowym urzędem pracy w zakresie pośrednictwa pracy, aktywnym poszukiwaniu zatrudnienia oraz poradnictwa zawodowego. Program może być realizowany przez powiatowy urząd pracy, agencję zatrudnienia lub instytucję szkoleniową.
W ramach programu zwolnień monitorowanych Ustawa przewiduje możliwość przyznania zwolnionemu pracownikowi przez pracodawcę maksymalnie 6-miesięcznego świadczenia szkoleniowego, jeśli ten zdecyduje się wziąć udział w wybranym kursie. Świadczenie jest równe wynagrodzeniu pracownika, obliczanemu jak urlop wypoczynkowy, jednak nie większe niż 200 % minimalnej płacy. Osoba zwalniana ma również prawo korzystać z poradnictwa zawodowego powiatowego urzędu pracy oraz jednorazowego szkolenia organizowanego przez urząd.
Właściwy punkt widzenia
Jeżeli spojrzymy na outplacement jako na zwolnienia monitorowane, zrozumiemy potrzebę ich zastosowania jako kompleksowych narzędzi, które mają ułatwić drogę od utraty pracy do przekwalifikowania lub zmiany pracy.
Jeśli spojrzymy na outplacement jako inwestycję, możemy zrozumieć, że posiadany kapitał ludzki, know-how, może być przekuty na nowe możliwości w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości.
Opracował zespół tomastest.eu
Więcej informacji znajdziecie Państwo na stronie www.tomastest.eu