„Kiedy ktoś ją zobaczył, utrwalił ją w pamięci na zawsze” – Wowo Bielicki
Mirosław J. Nowik – Tetetka. Wspomnienia o Teresie Tuszyńskiej. Wydawn. Prószyński i Ska. 2013
O autorze:
Mirosław J. Nowik urodził się w 1960 roku. Podróżnik, pasjonat polskiego filmu i muzyki lat sześćdziesiątych. Był m.in. kierownikiem kina, wydawcą prasy polonijnej w Grecji i Kanadzie, redaktorem polonijnego programu telewizyjnego. Cztery lata zbierał materiały do filmu o Teresie Tuszyńskiej na podstawie którego powstała ta książka.
O książce:
Teresa Janina Tuszyńska urodziła się 5 września 1942 roku w Warszawie. Zafascynowany postacią tej aktorki i modelki autor rozmawiał z jej bratem i jego żoną, Grażyną Hase, dwoma mężami, fotografem, reżyserem, kolegami z planu filmowego.
Próbuje odpowiedzieć na pytanie dlaczego tak zdolna i piękna kobieta nie zrobiła kariery u nas i na Zachodzie, w dodatku szybko przestala grać w filmach.
Urodziła się w dość zamożnej rodzinie. W szkołach, które kilkakrotnie zmieniała miała odwagę bronić swojego zdania.
Była spontaniczna, pełna życia i żywiołowa. Mając 20 lat (a zaczęła grać w filmach jako szesnastolatka) „Z trudem godziła obowiązki z przyjemnościami”.
Reżyser Kazimierz Kutz stwierdza, że Tuszyńska nie miała w sobie potrzeby robienia kariery, a w dodatku „Była dzieckiem, które spadło w ogień piekielny i spłonęła”. To trzeba było jej pomóc a nie teraz biadolić – pozwolę sobie zauważyć.
W środku publikacji Nowik omawia (dość nudnie) filmy, w których występowała i cytuje fragmenty recenzji.
Najbardziej jest znana z występu u boku Zbigniewa Cybulskiego w filmie „Do widzenia do jutra”.
Czytelnik łatwo zauważy, że autor próbuje, z różnym skutkiem, napisać prawdę o Tuszyńskiej ale bez odkrywania ciemnych stron jej charakteru i życia. Nie jest to biografia obrazoburcza i kontrowersyjna, a sądzę, że byłoby o czym pisać.
Czy ma sens taka biografia, w której więcej trzeba się domyślać niż można przeczytać? Nie wiem. Oceńcie sami.
