Szczęście ma niejedno oblicze. Jednym z najpiękniejszych jest koci pyszczek

Eva Berberich – Szczęście jest kotką, Wydawn. BIS 2013

O autorce:

Eva Berberich urodziła się w Karlsruhe. Mieszka z kotem i mężem (Armin Ayren, pisarz) w miejscowości Oberweschnegg (południowy Szwarcwald, Badenia - Wirtembergia).

O książce:

Jeśli mieliście ulubione zwierzątko, które odeszło to wiecie jaki smutek temu towarzyszy. I denerwują Was uwagi rodziny czy znajomych typu: no przestań już tak rozpaczać, to tylko zwierzę.

Autorka zaczyna swoją opowieść od żałoby po czarnym Felusiu. Pocieszycielką po tej stracie została podrzucona ruda kotka nazwana Gałganką. Dlaczego tak nietypowo – wyjaśnienie znajdziecie w książce.

Z pobytem nowego kota rozległo się w domu mruczenie „Cóż za długo wytęskniony, cudowny, dobroczynnie działający dźwięk”.

Pozycji o kotach jest wiele. Poradniki, wspomnienia, relacje – kociarze je lubią, czytają, kupują i często po nie sięgają.

Ta książka ujęła mnie nie tylko miłością do kotów, co oczywiste, ale poczuciem humoru zawartym w rozmowach kocio – pańciowych i opisach wspólnego życia.

Autorka bardzo dobrze rozumie co mówi Gałganka. A ta ma jasne poglądy na przykład na to, że Pan Bóg najpierw stworzył kotkę, która pomagała Stwórcy wymyślać nazwy kolejnych zwierząt w raju. Doskonale też wie, że Ewa wcale nie powstała z żebra Adama.

I po co są kocury.

Z książki dowiecie się także jakie jest podobieństwo w zachowaniu kotów i taoistycznych mnichów oraz czym pachnie kot po kilku dniach łazęgi.

Trafienie do serca kota jest proste i takie zastosował Konrad, mężczyzna odwiedzający dom Evy i Gałganki. To mu się udało ale pomysł zainstalowania czujnika ruchu przed drzwiami lub zamontowania otworu z klapką w ich dolnej części przyniósł wiele niechcianych atrakcji.

Gałganka jest kotem jednocześnie typowym i niebanalnym. Nie lubi hałasu odkurzacza, wizyt u weterynarza, a swoje odchody zakopuje tak energicznie, że piasek fruwa na wszystkie strony.

Jednak swój rozum i charakter ma nie od parady.

Autorka stwierdza: „Nie chcę być człowiekiem wolnym od kota. Chcę być uwiązana od kociego ogona”.

Kociarze tak mają i już. Polecam.