Powinniśmy kłamać, dać się okłamywać a może słuchać kłamstw?
Kilka lat lat temu zdarzyło mi się obejrzeć program na temat zachowania dzieci w różnych sytuacjach. To co utknęło mi w pamięci i najbardziej zapamiętałam to test z kłamstwem.
Pozostawiono dziecko samo w pomieszczeniu z kilkoma cukierkami na talerzyku. Miało zakazane częstowaniem się smakołykami. Było ich kilkoro w wieku około sześciu lat, każde pozostawione decyzji posłuchać, czy nie. Oczywiście każde, poza jednym wyjątkiem nie posłuchało. Nie było zaskoczeniem, że większość dzieci kłamało i nie przyznawało się do nieposłuszeństwa. Dalsze badania jednak wykazały, że dzieci bardziej inteligentne nie przyznawały się, ponieważ domyślały się, że czeka je kara.
I tu dowód na to, że już od najmłodszych lat wiemy, by nie stracić nie zawsze opłaca się mówić prawdę.
I kto jeszcze kłamie?
Dzieci, już to wiemy. Nie muszą to być cukierki ale zawsze jest protest, który ma mówić - i tak wiem swoje-. W późniejszym wieku widzę to na własnym doświadczeniu , jest mniej kłamstw, ale wiece demonstracji własnego zdania i poglądów, tego, czego ono chce i co mu się podoba. Cóż, młody człowiek dorasta, kształtuje się w nim nowa jednostko, inny charakter i inne spojrzenie na świat. Nie zawsze wybiera właściwą drogę ale nie dziś i nie wczoraj tak było, że uczymy się na błędach popełnionych na własnej skórze. Nas, naszych rodziców i dziadków próbowano uświadamiać jednak w wielu sytuacjach postępowaliśmy kierując się własnym instynktem z różnym skutkiem.
I kto jeszcze kłamie?
Nasi znajomi, pracodawcy, partnerzy, media i rząd. Znajomi z zazdrości, pracodawcy kombinują, partnerzy zdradzają, media manipulują a rząd kłamie pełną gębą. Dlaczego? Sami na to pozwalamy.
-'' Gdyby człowiek ponosił odpowiedzialność tylko za to, czego jest świadom, głupcy byli by z góry rozgrzeszani z każdej winy. Tylko, że mój drogi, człowiek ma obowiązek wiedzieć. Człowiek ponosi odpowiedzialność za swoją niewiedzę. Niewiedza jest winą. '' - Milan Kundera.
Jeśli więc okłamują nas a my jesteśmy tego nieświadomi, czy jesteśmy z tego rozgrzeszeni? Nie. Nie możemy na to pozwolić, by ktoś mydlił nam oczy, nawet jeśli musielibyśmy walczyć o prawdę, bo konsekwencje tego są wyłącznie naszą winą. Najsmutniejsze jest to, że nawet jeśli ktoś próbuje być świadom, to rzeczywistość w naszym kraju go przerasta. Prawda jest okrutna, budzi złość. Bezsilność w walce z lodową górą. Informacja jest najbardziej cenionym produktem. Właśnie za nią płacimy najwięcej, ale co się dziej kiedy jest kłamstwem a wiedzą o tym nieliczni? Cały ogół odbiorców jest prowadzony jak przysłowiowy osiołek za marchewką na kijku. Media manipulują nami jak chcą. Zgadzamy się na to. Wiele osób komentuje wiadomości zasłyszane w TV czy radiu. Najśmieszniejsze jest to, że z ich ust wychodzą słowa, które usłyszeli, nie potrafią sami wyciągać wniosków. Powtarzają, powielają i przekazują kłamstwa, którymi mydlą nam oczy.
I kto jeszcze kłami?
My sami. Okłamujemy samych siebie. Tu jednak nic nie napiszę. Dam prawo zastanowienia się nad sobą. Ja to zrobiłam zanim napisałam ten artykuł i powiem tylko, że okłamywać samych siebie jest gorszym złem, niż mieli by robić to inni z nami.
