Aby czyszczenie kanałów wentylacyjnych przyniosło pożądany efekt, musi być przeprowadzone zgodnie z określoną procedurą.
Brak dbałości o higienę instalacji wentylacji to nie tylko uchybienie administracyjne (obowiązek czyszczenia tej instalacji spoczywa na zarządcy budynku). To przede wszystkim realne zagrożenie dla zdrowia i samopoczucia, a nawet życia mieszkających lub pracujących w danym budynku osób. Jako przykład można wymienić chociażby SBS – syndrom chorego budynku, czyli zespół dolegliwości pojawiających się na skutek przebywania w pewnych pomieszczeniach i mijających po ich opuszczeniu.
Tak jak do sprawdzenia instalacji kominowej potrzebny jest kominiarz, tak do przeglądu przewodów i kratek wentylacyjnych trzeba zatrudnić profesjonalną firmę. Zabieg ten wymaga bowiem nie tylko odpowiedniego sprzętu, ale także wiedzy i doświadczenia.
Aby czyszczenie kanałów wentylacyjnych można było uznać za należycie przeprowadzone, musi na nie złożyć się trzy etapy:
Krok 1: inspekcja wstępna
Krok 2: czyszczenie
Krok 3: inspekcja kontrolna
Inspekcja wstępna – diagnostyka
Wykonuje się ją po to, by ocenić aktualny stan instalacji oraz poznać zakres robót, jak również położenie kanałów. Niemal zawsze jest to ocena wizyjna – do światła kanału wprowadza się specjalną kamerę inspekcyjną i dokonuje się zapisu rejestrowanego obrazu.
Czyszczenie
Jest to zasadniczy element całej procedury. Metodę czyszczenia należy dostosować do stopnia i rodzaju zabrudzeń, a także uwarunkowań technicznych instalacji (przede wszystkim geometrii kanałów). Generalnie wyróżnia się czyszczenie na sucho i na mokro. Czyszczenie na sucho, zwykle z wykorzystaniem odpowiednio skonstruowanych szczotek, jest wykonywane zawsze i w wielu przypadkach w zupełności wystarcza, by przywrócić właściwy stan kanałów. Jeżeli są one silnie zabrudzone, a zanieczyszczenia mają charakter tłuszczowy i/lub przemysłowy, trzeba dodatkowo zastosować czyszczenie na mokro. Nieodzownym elementem jest także dezynfekcja wentylacji, zawsze wykonywana na końcu, tj. po zakończeniu czyszczenia. Ma ona na celu wyeliminowanie patogenów odpowiedzialnych m.in. za wspomniane wcześniej dolegliwości.
Inspekcja kontrolna
Aby sprawdzić, czy zabiegi konserwacyjne okazały się skuteczne, do przewodów ponownie wprowadza się kamerę inspekcyjną i porównuje się bieżący zapis z tym początkowym. Jeżeli pewne odcinki nie są należycie oczyszczone, trzeba na nich ponownie przeprowadzić zabieg czyszczenia.