Z okazji 208-lecia urodzin i 158-lecia ogłoszenia teorii ewolucji, znowu wiele się mówi o jej autorze i przypomina jak została ona przyjęta przez jemu współczesnych.
Teorię ewolucji współcześni Darwinowi przyjęli z niechęcią (kler), niedowierzaniem (świat nauki). Jednak już po kilkudziesięciu latach jej autora zestawiano z trzema największymi uczonymi: Kopernikiem, Newtonem, Einsteinem, których dzieła wywołały naukową rewolucję, doprowadzając do przełomu w nauce i wiedzy o otaczającym nas świecie.
Darwinowska teoria ewolucji, chociaż w formie znacznie zmienionej w porównaniu do pierwowzoru, stała się podstawą współczesnej biologii. Pogodził się z nią acz niechętnie nawet Kościół. W zgodzie z teorią ewolucji, naukowcy starali się zbudować drzewo ewolucyjne człowieka, począwszy od szympansa (7 mln lat temu), poprzez australopiteka, Homo habilisa, Homo erectusa, człowieka neandertalskiego, na Homo sapiens skończywszy.
Okazało się, że przedstawiciele niektórych z w/w gatunków żyli jednocześnie na tych samych terenach np. australopitek i Homo habilis, jednak do dzisiaj nie znaleziono form pośrednich, aby utworzyć pełne drzewo ewolucyjne, gdyż większość gałęzi kończy się ślepo (gałąź rozwojowa, na której można było umieścić np.: australopiteka czy neandertalczyka wygasała na ich gatunku).
Uczeni wysuwali hipotezę, że człowiek współczesny pochodzi w prostej linii od pitekantropa (wschodniego odpowiednika australopiteka) poprzez neandertalczyka. Jednak okazało się, że neandertalczycy na terenie Europy wyginęli, prawdopodobnie wyparci przez Homo sapiens i nie ma żadnych dowodów, na istnienie jakichś form przejściowych między tymi gatunkami.
Sam Darwin przewidział, że zapis kopalny powinien wykazywać umiarkowanie gładkie „continuum par” przodek-potomek oraz dostateczną liczbę form pośrednich pomiędzy większymi grupami. Od czasów Darwina nastąpił kolosalny rozwój wiedzy paleontologicznej. Patrząc na paleontologiczny zapis możemy stwierdzić, że wszystkie obecnie znane typy (gatunki) wyewoluowały około 525 milionów lat temu.
I pomimo że przez pół miliarda lat trwał dalszy rozwój (kładów powstałych w kambrze), żaden nowy plan budowy ciała od tego czasu się nie pojawił. Z badań nad materiałem geologicznym wynika prawda wręcz przeciwna twierdzeniu ewolucji Darwina, gdyż wśród skamieniałości nigdy nie natrafiono na formę, która mogłaby być uznana za przejściową.
Można zaobserwować tylko nagłe i nieregularne pojawianie się i zanikanie różnych gatunków. Tak nobilitowana teoria ewolucji Darwina nie znalazła potwierdzenia we współczesnych badaniach, gdyż nie ma żadnych dowodów, że jeden gatunek przekształcił się w drugi, dając kreacjonistom dowód na potwierdzenie ich teorii o stworzeniu świata przez Boga.