Mają Francuzi swoją Mariannę (symbol wolności), logo używane na dokumentach ministerialnych i administracyjnych, wprowadzone oficjalnie do użycia w 1999 r
Chociaż już wcześniej Marianna była używana jak symbol Francji z twarzami: Brigitte Bardot (1970 r.), Mireille Matheu (1978 r.), Catherine Deneuve (1985 r.), Ines de la Fressange (1989 r.), Laetitia Costa (2000.r.), Evelyne Thomas (2003 r.) itd. Seksowny czar Marianny nie budził wątpliwości moralistów, słodką Mariannę można było kochać od dziecka.
Polacy nie mają swojej Marianny [chociaż mieliśmy kilka legendarnych kobiet np.: Sawa (od Warsa), Wanda (co nie chciała Niemca), czy choćby syrenkę warszawską], ale mamy też swoją heroinę Matkę-Polkę (kobiecy symbol narodu w walce o przetrwanie). Nie będę tu pisał o genezie powstania nazwy Matka-Polka, przypisywanej Adamowi Mickiewiczowi, ani o zmianach w tradycyjnym zapatrywaniu na jej posłannictwo.
Matka–Polka, jest anonimowym, bezimiennym symbolem, bohaterską, potrafiącą udźwignąć każdy ciężar matką, wychowującą na patriotów swoje dzieci, której legendę spisały wieki. I właśnie jej bezimienność nie pozwala nam należycie uczcić jej dokonań, trudno gloryfikować bezimienną przedstawicielkę kobiet - bez konkretnej twarzy (anonimową), choćby była symbolem.
Jednak żadnej z tych legendarnych kobiet nie wykorzystano przy tworzeniu logo Polski (powstało w 2001 r., ma pełnić rolę promującą), ani też męskich symboli Polski, takich jak w ostatnich latach Lech Wałęsa, czy papież Jan Paweł II, kojarzonych obecnie na całym świecie. Jeżeli w logo Polski nie chcieliśmy użyć męskich symboli Polski, może powinniśmy wykorzystać właśnie legendarne kobiety, a najlepiej Matkę - Polkę, której proponuję nadać imię Apolonia.
Moja propozycja, to uroczyście (podczas państwowej uroczystości) nadać imię (ochrzcić) Matkę-Polkę, a najlepiej do tego celu nadawało by się właśnie imię Apolonia (dla celów promocyjnych kobiecego symbolu Polski), kobiety której popiersie można by wykorzystać w logo Polski (proponowana pisownia: Apolonia, aPolonia, APolonia). Imię nadane Matce-Polce pozwoli na traktowanie jej dalej jako symbolu, jednak już przestanie być anonimowa-bezimienna i będziemy mogli tak samo jak Francuzi wybrać dla niej przejściową twarz i postać sławnej Polki (kojarzonej na świecie), która będzie spełniać także symboliczne pojęcie Matki-Polki.
Nadanie imienia Matce-Polce otworzy nieskończone możliwości użycia tego imienia w celach promocyjnych Polski, np.: w logo Polski, a Apolonia stanie się kobiecym symbolem narodu, nie wspominając o święcie jakim będzie wybór kandydatki, która da swoją twarz i postać Apolonii. Jak miało by wyglądać takie logo Polski, np. na tle falujących barw narodowych mogłaby to być syrenka warszawska (Sawa) z popiersiem (zamiast miecza i tarczy w rękach trzymała by dziecko), mogła by mieć postać Wandy puszczającej wianki na rzece naprzeciw np. Wawelu, acz wreszcie bardziej nowoczesna Matka-Polka, Apolonia witająca gości chlebem i przysłowiową solą. Myślę, że Apolonia (już nie anonimowa Matka-Polka), jako kobiecy symbol (logo) Polski, była by o wiele ciekawszym logo dla Polski i efektywniej kreowała by wizerunek Polski (od latawca, czy sprężyny) za granicą, promując sielski, ale też nowoczesny wizerunek Polski.