Holenderscy biskupi poświęcili swe diecezje Niepokalanemu Sercu Maryi. Akt ten miał miejsce podczas nieszporów sprawowanych w średniowiecznej bazylice Wniebowzięcia w Maastricht. Obecni byli wszyscy urzędujący aktualnie ordynariusze i biskupi pomocniczy.

Liturgii, w trakcie której nastąpiło uroczyste poświęcenie, przewodniczył kard. Willem Eijk, metropolita Utrechtu. W homilii zaznaczył, że o poświęcenie Niepokalanemu Sercu Rosji i innych krajów prosiła Matka Boża w Fatimie.

Holenderski kardynał przypomniał szczególny kontekst objawień. Miały one miejsce, kiedy w Portugalii rządził bezwzględny antykościelny reżim: księża nie mogli nosić stroju duchownego, zlikwidowano zakony, jezuitów pozbawiono obywatelstwa, zakazano nauczania religii w szkołach. Przewidywano, że w ciągu dwóch pokoleń uda się wykorzenić z Portugalii katolicką wiarę. Tak jednak się nie stało, również dzięki odrodzeniu wiary po objawieniach w Fatimie – przypomniał prymas Holandii, jednego z najbardziej zsekularyzowanych krajów Europy. Dodał, że na szczególną opiekę Maryi liczy teraz holenderski Kościół.

Kardynał Eijk zwrócił też uwagę na profetyczny charakter objawień w Fatimie. Matka Najświętsza  zapowiedziała zarówno okrucieństwa XX w., będące konsekwencją odwrócenia się ludzi od Boga, jak i kryzys Kościoła. – Sytuacja Kościoła na pewno się nie poprawiła w naszym stuleciu – zaznaczył metropolita Utrechtu. – Chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowaną religią na świecie. Co gorsza, prześladowania nie pochodzą tylko z zewnątrz – podkreślił hierarcha. Przypomniał on również, że jedno z objawień dotyczyło piekła, którego istnienie było i nadal jest negowane przez wielu chrześcijan. Bardzo rzadko wspomina się o nim również na katechezach i w homiliach. – Uroczyste ostrzeżenie Maryi trzeba jednak traktować poważnie – powiedział prymas Holandii.

Dużo zależy od tego, jak odnajdą oni swoje miejsce w Kościele – powiedział arcybiskup Marek Jędraszewski o środowiskach „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”. – Natomiast problemem jest autentyczny dialog. Dialog jest możliwy tylko wtedy, kiedy jasno zostaje określona tożsamość partnerów. Jest spotkaniem, którego celem jest dojście do obiektywnej prawdy – dodał metropolita krakowski.

Następca kardynała Stanisława Dziwisza na tronie pasterza Archidiecezji Krakowskiej, w wywiadzie udzielonym Katolickiej Agencji Informacyjnej odniósł się do pytania o „szanse poważniejszego włączenia w misję Kościoła” związanego z obydwoma wymienionymi tytułami katolewicowego środowiska. Jak podkreślili pytający, „od myślenia wspólnie z Kościołem jest [ono] znacznie dalej” niż za czasów kardynała Karola Wojtyły.

– Już spotkałem się z redakcjami i „Tygodnika Powszechnego”, i „Znaku”. Myślę, że było to dobre spotkanie. Zobaczymy, jak ono zaowocuje, gdyż dużo zależy od tego, jak odnajdą oni swoje miejsce w Kościele. Jeśli odnajdą, byłoby to błogosławione dla wszystkich – odpowiedział arcybiskup. 

– Natomiast problemem jest autentyczny dialog. Dialog jest możliwy tylko wtedy, kiedy jasno zostaje określona tożsamość partnerów. Jest spotkaniem, którego celem jest dojście do obiektywnej prawdy – dodał.

– Ale by stać się świadkiem prawdy, muszę do niej dojrzewać i w pokorze jej poszukiwać. Myślę, że dla wielu środowisk pojęcie pokory jest czymś dalekim. Środowiska te stoją przed pokusą, by poczuć się elitą i mieć świadomość, że ma się wyłączność na prawdę. Biada więc temu, kto ośmieliłby się myśleć inaczej. Jednakże przy takim nastawieniu nie ma już miejsca na dialog. Można tylko słuchać samego siebie – kontynuował metropolita krakowski. Przytoczył też słowa Pawła VI z encykliki „Ecclesiam suam”.

– Mówił [papież], że „troska o to, by dotrzeć do braci, żadną miarą nie powinna nas doprowadzać do tego, byśmy osłabiali prawdę lub coś z niej ujmowali” (n. 88). A dialog „nie może w żadnym wypadku godzić się z zaniedbaniem obowiązku zachowania naszej wiary, a działalność apostolska absolutnie nie może prowadzić do kompromisu i ustępstw, gdy chodzi o zasady moralne” – podsumował arcybiskup Jędraszewski.