Przyjaciel jak parasol,gdy deszcz padato go nie ma
Od pół wieku uczy ,jak żyć po bożemu i grzechy młodości zmazać- . Co było ,a nie jest nie piszę w rejestr, zmień płytę prosił. I gdybyś na kolanach z workiem kamieni na plecach do dziewicy częstochowskiej szedł -nie zamilknę - . Żyć tak pod jednym dachem ,gorzej niż w więzieniu - ze stoickim spokojem wyartykułował i wyszedł z domu Nigdy więcej nie wracaj bezbożniku-wrzeszczała. Szukał długo bratniej duszy ,ale były tylko na przygodę. ,W sobie szukaj, serce złącz z rozsądkiem-szeptał tajemny głos .I po latach Eureka!- -.- słowiki śpiewają na wolności,a samotność we dwoje gorsza niż więzienie, powiedział sobie i zaczął podróżować i jakby na nowo narodził - w podróżach odnalazł ,- harmonię życia trzeba samemu pisać receptę na szczęście, jak się pościelę tak i wyspie! W piekle będziesz smażył,wyspowiadaj się gderała,ale on . wybraną drogą, szedł,spowiada się tylko przed sobą. I pewnego razu spotkał kobietę z podobnym poglądem , mimo różnicy wieku , jak papużki nierozłączki wędrowali po świecie wiele lat, w domu siedzieli na walizkach . Jednak ...-czasu i bóg nie zatrzyma,ucieka,jak ziarnka maku z dziurawego garnka. ;.jego krok spowolnił ,a ona kozicą- wzdycha smutnie i człapie z kijkami ,tu i teraz –się liczy - jeden tylko żywcem czmychnął do nieba,mnie to nie grozi powiada. Los inni nam kują, gruszkami na wierzbie , „dobrą zmianą - tasiemcowe kolejki do lekarza , zmiecie, a podział dóbr narodowych sprawiedliwym uczyni, a prawo w pionie i poziomie będzie jednakie itp , ale takich cudów, było multum nad Wisłą i dupa blada . Za zielone wyspy,drugą Japonię i syreni śpiew o„ dobrej zminie dziękować? <