29 sierpnia 6 młodych pływaków wraz z Zachodnimi Papuasami dostarczy Globalną Petycję do siedziby ONZ. Poznaj tło akcji oraz przebieg działań solidarnościowych w Polsce
29 sierpnia 2017 roku specjalny zespół 6 młodych pływaków w ramach akcji Swim For West Papua przepłynie 69 km wzdłuż wód Jeziora Genewskiego, aby dostarczyć petycję w sprawie łamania praw człowieka i prawa do samostanowienia Papui Zachodniej do siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pod petycją swoje podpisy złożyło co najmniej 150 tysięcy osób. Wciąż możesz podpisać tę petycję pod tym linkiem .. Papua Zachodnia to obszar zajęty przez indonezyjskie wojsko i administrację Indonezji w latach 1960. Od tamtego czasu z rąk indonezyjskich służb zginęło co najmniej 120 tysięcy Zachodnich Papuasów, rdzennych mieszkańców Zachodniej Nowej Gwinei.
Z zapoznaniem się z przedmiotem oraz ideą samej akcji pomoże Wam 6 poniższych artykułów i materiałów. Połowa z nich to relacja z akcji i koncertu solidarnościowego z Papuą Zachodnią jakie miały miejsce na przełomie lipca i sierpnia 2017 roku.
SPIS TREŚCI:
1. Materiał Prasowy o Akcji Swim For West Papua
2. Sylwetki osób, które przepłyną 69 km wzdłuż wód Jeziora Genewskiego do siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych
3. Free West Papua Campaign Poland przed Ośrodkiem Informacji ONZ w Warszawie
4. Free West Papua Campaign Poland złożyło listy intencyjne w biurach poselskich i europoselskich RP
5. Czwarta edycja Festiwalu Punk Fest Papua Merdeka w Niecieplinie (29.07.2017)
6. Oridek Ap i Buchtar Tabuni - Przesłanie dla obywateli i mieszkańców Polski
1
Materiał Prasowy o Akcji Swim For West Papua
Pod koniec sierpnia Petycja w sprawie samostanowienia Papui Zachodniej przepłynie w ciągu 30 godzin wody Jeziora Genewskiego by trafić do siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych. W samej Indonezji, która od lat 1960. zajmuje Papuę Zachodnią, indonezyjskie służby bezpieczeństwa zastosowały środki prewencyjne aresztując Zachodnich Papuasów za podpisanie dokładnie tej samej petycji.
Petycja upominająca się o prawa człowieka i prawo do samostanowienia dla Zachodnich Papuasów wobec militarnej okupacji indonezyjskiej, podpisana została w krótkim czasie przez dziesiątki tysięcy ludzi. Brytyjski zespół pływaków przepłynie wody Jeziora Genewskiego w ciągu 30 godzin, aby złożyć petycję do siedziby ONZ. Zachodni Papuasi ryzykują aresztowaniem za ręczne podpisanie petycji w granicach Indonezji, petycji, która już 29 sierpnia 2017 roku pokona wody Jeziora Genewskiego na dystansie 69 km aby finalnie trafić na ręce Sekretarza Genealnego ONZ, Antonio Guterresa [1]. Masowa kampania na rzecz wsparcia petycji została stłumiona przez indonezyjskie siły bezpieczeństwa wewnątrz samej Papui Zachodniej, a co najmniej jeden przywódca papuaski, Yanto Awerkion, pozostaje w więzieniu [2].
Brytyjska grupa „Swim for West Papua”, we współpracy z Free West Papua Campaign, w ciągu kilku miesięcy zgromadziła dziesiątki tysięcy podpisów na całym świecie. Obecnie pod petycją złożono już ponad 140 tysięcy sygnatur online oraz nadal niezsumowaną liczbę podpisów na papierze [3]. Avaaz, jedna ze stron internetowych, na których opublikowano petycję, została całkowicie zablokowana przez władze Indonezji w odpowiedzi za zaangażowanie w kampanię.
Świadomość na temat okupacji Papui Zachodniej przez Indonezję od 1963 roku, wzrasta w ostatnich latach na całym świecie. W ubiegłym roku, osiem państw Pacyfiku przyłączyło się do Koalicji Pacyfiku na rzecz Papui Zachodniej (Pacific Coalition for West Papua), wzywając do przestrzegania praw człowieka i podnosząc temat samostanowienia w granicach własnego terytorium [4]. W marcu tego roku, siedem rządów z rejonu Pacyfiku wezwało Radę Praw Człowieka ONZ do pilnego zbadania sytuacji w Papui Zachodniej [5]. Odnosząc się do zbliżającej się akcji na wodach Jeziora Genewskiego, angielskojęzyczny dziennik „Jakarta Post” opublikował w tym miesiącu artykuł redakcyjny, w którym stwierdził, że „kampania niepodległościowa Papui była nieugięta i w ostatnich latach znacząco zyskała”.
Podpisanie petycji wewnątrz samej Papui Zachodniej może zakończyć się śmiercią: w 2015 roku, papuaski przywódca plemienny został śmiertelnie postrzelony przez indonezyjskie siły bezpieczeństwa w związku z jego zaangażowaniem w inną kampanię petycyjną [7]. Yanto Awerkiona, członka zachodniopapuaskiej grupy niepodległościowej Komitet Narodowy Papui Zachodniej (KNPB) indonezyjskie siły bezpieczeństwa aresztowały 23 czerwca w trakcie rajdu i modlitwy promującej petycję w ramach akcji Swim for West Papua. Yanto pozostaje za kratkami, niedawno opublikował nagranie video, w którym opowiedział o swojej sytuacji [8].
Masowe aresztowania, policyjny ostrzał demonstrantów, wreszcie zabójstwa nieuzbrojonych Papuasów obrazują rolę strony indonezyjskiej we wzrastającym napięciu w Papui Zachodniej w bieżącym miesiącu [9]. Grupy obrońców praw człowieka i naukowcy szacują, że ponad 100 tysięcy Papuasów zginęło od czasu rozpoczęcia okupacji Papui Zachodniej przez Indonezję, natomiast tortury są powszechnie wykorzystywane przez policję i wojsko.
Joel Evans, założyciel „Swim for West Papua” powiedział: „Papua Zachodnia jest ukryta przed oczami opinii publicznej od ponad półwiecza. Setki tysięcy zginęło, było torturowanych, aresztowanych, pobitych i uwięzionych. Indonezja próbuje ukryć ludobójstwo, przy pomocy swoich zachodnich sojuszników. Mamy nadzieję, że te pływanie może przeniknąć przez cienie i pomóc Papui Zachodniej w jej walce o podstawową wolność i samostanowienie. Wykonanie tej misji wymaga od nas rozpoznania naszej wspólnej tożsamości jako istot ludzkich”.
Benny Wenda, papuaski przywódca plemienny, rzecznik prasowy Zjednoczonego Ruchu Wyzwolenia Papui Zachodniej, a także uchodźca i azylant mieszkający w Oksfordzie powiedział: „Te pływanie jest historycznym momentem w naszej długiej drodze do wolności. Zespół pływaków pomaga nam wydostać na światło jedną z najdłuższych i najbardziej brutalnych okupacji wojskowych. Dziesiątki tysięcy Zachodnich Papuasów w moim rodzinnym kraju domagają się i podpisują petycję pomimo ryzyka aresztowania i tortur. Działania każdej osoby czynią różnicę i mogą mieć znaczenie, a Zachodni Papuasi potrzebują międzynarodowej pracy solidarnościowej, aby pomóc światu usłyszeć nasz krzyk o wolność”.
PRZYPISY:
[2] https://www.freewestpapua.org/2017/06/23/west-papuan-leader-arrested-and-office-raided-for-supporting-petition/, https://secure.avaaz.org/campaign/en/indonesia_arrest_21/
[3] https://www.thepetitionsite.com/en-gb/518/769/616/help-end-the-genocide-in-west-papua/, https://secure.avaaz.org/en/petition/SecretaryGeneral_of_the_United_Nations_Antonio_Guterres_End_the_Genocide_in_West_Papua/?pv=36
[4] http://pmpresssecretariat.com/2016/08/27/pm-departs-conservation-congress-hawaii/, http://www.radionz.co.nz/international/pacific-news/312567/tuvalu,-nauru-join-growing-group-for-west-papua
[6] http://www.thejakartapost.com/academia/2017/08/02/editorial-open-papua-to-the-world.html
[7] Macleod, J. (2015), Merdeka & the Morning Star: Civil Resistance in West Papua, University of Queensland Press XX
[8] https://www.facebook.com/freewestpapua/videos/10159235761160010/
[9] http://www.thejakartapost.com/news/2017/08/10/protests-over-papua-shooting-expand-nationwide.html, https://tabloidjubi.com/artikel-8766-peringati-55-tahun-new-york-agreement-100-orang-ditangkap-di-tiga-kota.html
2
Sylwetki osób, które przepłyną 69 km wzdłuż wód Jeziora Genewskiego do siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych
Poznaj zespół Swim for West Papua, który 29 sierpnia przepłynie 69 km wzdłuż wód Jeziora Genewskiego by dostarczyć petycję do siedziby ONZ.
JOEL EVANS
Joela zainspirował arcybiskup Desmond Tutu, bohater walki z apartheidem w RPA, który powiedział, że aby walczyć za sprawę należy posłużyć się tym, co się już posiada. Joel połączył swoje zamiłowanie do pływania z pragnieniem ochrony środowiska morskiego. Poznając problemy stojące przed regionem Pacyfiku zetknął się z kwestią Papui Zachodniej.. Tak oto pewnego dnia wpadł na pomysł przepłynięcia wód Jeziora Genewskiego i dostarczenia petycji do siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych. Tak narodziła się idea Swim for West Papua.
ABBY
We wczesnej młodości Abby przepłynęła dystans z Anglii do Francji w ciągu 14 godzin i 43 minut. Przez kolejnych sześć lat ta wciąż młoda, utalentowana pływaczka rzadko udawała się na basen. Gdy jednak Joel Evans- inicjator akcji - przyszedł do niej, aby porozmawiać o Papui Zachodniej i zachęcić ją do udziału w przepłynięciu Jeziora Genewskiego w ramach Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej zdała sobie sprawę, że jeśli cokolwiek na zachęci ją do powrotu do wody, to będzie to właśnie ta sprawa. Abby już 29 sierpnia weźmie udział w dostarczeniu petycji do siedziby ONZ powodowana głęboką troską o sprawiedliwość i wolą zakończenia okrutnego traktowania Zachodnich Papuasów, któremu należy położyć kres.
TIM
Tim rozpoczął na poważnie wielką przygodę z profesjonalnym i wyczynowym pływaniem w 2009 roku. Pływał na otwartych wodach w wielu miejscach świata; jego zaangażowanie przyczyniło się do powstania Stowarzyszenia Pływackiego Jeziora Genewskiego (Lake Geneva Swimming Association).
Gdy przyjaciel Tima, Joel Evans zwrócił się do niego z pomysłem przepłynięcia Jeziora Genewskiego w ramach akcji Swim For West Papua, Tim przyjął go z wielkim entuzjazmem, który "rezerwuje tylko dla wyjątkowych i ekscytujących projektów". Jako przewodniczący Stowarzyszenia Pływackiego Jeziora Genewskiego, Tim będzie gospodarzem sierpniowej akcji dla Papui Zachodniej, w pełnym tego słowa znaczeniu.
CAREY
Carey jest 25-letnią mieszkanką Republiki Południowej Afryki (RPA). Jak sama stwierdza, ciepły klimat jej ojczyzny pozwolił jej się cieszyć pływaniem rekreacyjnym od bardzo młodego wieku i dobrze przygotować się do nadchodzących wyzwań. Carey z wielkim entuzjazem zaangażowała się w inicjatywę Swim for West Papua jak tylko Joel Evans zainaugurował tę inicjatywę wraz z Free West Papua Campaign. Carey ma nadzieję, że jej pływanie przyczyni się do większego upublicznienia głosu mieszkańców Papui Zachodniej. Liczy również na to, że zespół Swim for West Papua zwróci większą uwagę świata na łamanie praw człowieka i przypadki ludobójstwa w Papui Zachodniej, a tym samym przyczyni się do uwolnienia uciskanego narodu.
Carey przekonuje, że jesteśmy odpowiedzialni za wszystkich, na całym świecie, mamy obowiązek pomagać sobie i wspierać się nawzajem w każdy możliwy sposób. "Im więcej widzę i słyszę o okrucieństwach mających miejsce w Papui Zachodniej, tym bardziej żarliwa staję się w naszym pływaniu. Mam nadzieję, że to właśnie początek wielkich zmian w Papui Zachodniej" - podkreśla...
TOM
Tom pochodzi z Shropshire, obecnie studiuje fizjoterapię na Keele University, na którym spotkał i pracował z Joelem Evansem. Tom jest zaszczycony tym, że może się zaangażować w tę wielką idee, wierzy, że dzięki niej możemy podnieść świadomość na temat kryzysu zachodniopapuaskiego i przynieść zmianę dla ludu Papui Zachodniej. Jego zdaniem Swim for West Papua to wspaniała okazja, aby dać ludziom godność i wolność.
HOLLY
Holly jest bardzo podekscytowana, że będzie częścią zespołu, który tego lata przepłynie wody Jeziora Genewskiego. Idea, która stoi za tym wyzwaniem jest "bardzo bliska jej sercu". Praca Holly nacodzień związana jest z doradztwem na rzecz zrównoważonego rozwoju, toteż kwestie zmian klimatycznych i praw człowieka budzą jej żywe zainteresowanie.
Sytuacja mieszkańców Papui Zachodniej przez długi czas pozostawała niezauważona i jestem wstrząśnięta, że mogę być częścią ruchu wołającego o sprawiedliwość w regionie.
3
Free West Papua Campaign Poland przed Ośrodkiem Informacji ONZ w Warszawie
W przededniu dostarczenia Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej na ręce Sekretarza Generalnego ONZ, Antonio Guterresa w ramach akcji #BackTheSwim a także tuż przed 55. rocznicą podpisania Porozumienia w Nowym Jorku (15 sierpień 1962 roku) członkowie polskiego oddziału Free West Papua Campaign Poland pojawili się przed siedzibą Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie (UNIC Warsaw), aby wręczyć list intencyjny, w którym poinformowali o przebiegu i założeniach Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej, która 29 sierpnia 2017 roku zostanie przekazana na ręce Sekretarza Generalnego ONZ, Antonio Guterresa.
DEKLARACJA W JĘZYKU BAHASA INDONESIA OBEJRZYJ TU
W treści listu intencyjnego wręczonego tego dnia na ręce Marioli Ratschki, pełniącej funkcję Specjalisty ds. Informacji Publicznej w UNIC Warsaw czytamy: „W związku z Globalną Petycją dla Papui Zachodniej, która zostanie dostarczona do siedziby ONZ w Genewie na przełomie lipca i sierpnia 2017 roku polska grupa Free West Papua Campaign Poland, afiliowana przy Free West Papua Campaign, organizatora petycji, wzięła udział w szeregu działań – również informacyjnych – wspierających tę misję. Jako przedstawiciele Free West Papua Campaign Poland złożyliśmy w tym okresie wizytę w biurze Ośrodka Informacji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Warszawie (UNIC Warsaw) starając się udzielić Państwu bezpośrednich informacji na temat treści petycji, a także zaprezentować szerszą perspektywę problemu, która skłoniła Zachodnich Papuasów do poszukiwania interwencji Organizacji Narodów Zjednoczonych”.
DEKLARACJA W JĘZYKU POLSKIM OBEJRZYJ TUTAJ
Podczas krótkiego spotkania przed siedzibą UNIC Warsaw przy ul. Pięknej w Warszawie, członkowie Free West Papua Campaign Poland, Rafał Szymborski i Damian Żuchowski, w krótkich oświadczeniach wygłoszonych w językach bahasa indonesia i polskim zwrócili uwagę na bezpośredni związek Organizacji Narodów Zjednoczonych z dwoma aktami prawnymi – Porozumieniem z Nowego Jorku i Aktem Wolnego Wyboru (PEPERA) – które przesądziły o obecnym statusie Papui Zachodniej.
Podobnie jak niepodległa od 1975 roku Papua Nowa Gwinea (wschodnia część Nowej Gwinei), Papua Zachodnia (jej zachodnia część) zgodnie z zamierzeniem zarządzającej tym terytorium administracji holenderskiej i złożonej z rodzimych przedstawicieli regionu, Rady Nowej Gwinei, miała stać się niepodległym krajem po 1961 roku; z dużą dozą przewidywalności około 1970 roku. Jednakże w rezultacie Porozumienia z Nowego Jorku (1962) z którego Zachodni Papuasi zostali wyłączeni kontrola nad Papuą Zachodnią została przekazana Indonezji. Porozumienie z Nowego Jorku było prawnym rezultatem nacisków wywartych przez rząd Indonezji i wspierającą go administrację Stanów Zjednoczonych, na stronę holenderską, która ustąpiła ze swoich dekolonizacyjnych prerogatyw, wobec imperialnych żądań Dżakarty i geopolitycznych wizji administracji Johna Kennedy’ego. Kontrolę nad Papuą Zachodnią, wbrew zdaniu rdzennych mieszkańców Nowej Gwinei, przekazano Indonezji.
Odbyło się to za pośrednictwem Tymczasowej Władzy Wykonawczej ONZ (UNTEA), która przez kilka miesięcy, do 1 maja 1963 roku sprawowała administrację nad Papuą Zachodnią – było to po raz pierwszy w historii gdy misji ONZ nadano władzę wykonawczą nad jakimś terytorium. Szef UNTEA, Djalal Abdoh i towarzyszący mu oddział 1500 pakistańskich żołnierzy pod flagą ONZ, nie pełnił funkcji rozjemczej, po prostu przygotowywał Zachodnich Papuasów do tymczasowego scedowania ich terytorium na rzecz strony indonezyjskiej. Co znamienne, już podczas tego kilkumiesięcznego okresu przejściowego UNTEA, współuczestniczyła w prawnym ograniczaniu praw Zachodnich Papuasów do wolnego demonstrowania swoich poglądów i przekonań.
Organizacja Narodów Zjednoczonych była również zaangażowana w zorganizowany sześć lat później w Papui Zachodniej, Akt Wolnego Wyboru (PEPERA). PEPERA to zawarte w treści Porozumienia z Nowego Jorku zobowiązanie nałożone na stronę indonezyjską, zmuszające ją po okresie kontrolnym nad Zachodnią Nową Gwineą, do przeprowadzenia plebiscytu, w którym Zachodni Papuasi sami mieli zadecydować, czy pragną utworzenia niepodległego państwa zachodniopapuaskiego, czy wolą zostać trwale włączeni w skład państwa indonezyjskiego. Akt ten odbył się przy złamaniu międzynarodowych standardów w tym zakresie. Indonezyjski rząd generała Suharto odrzucił zasadę „jeden człowiek – jeden głos” pozbawiając blisko milion Zachodnich Papuasów prawa głosu, w zamian wybierając 1025 elektorów, którzy wcześniej zastraszeni lub odpowiednio poinstruowani zagłosowali zgodnie z imperialnym dogmatem nacjonalistów indonezyjskich – czyli za aneksją Papui Zachodniej. Przebieg tego procesu obserwował Ortiz Sanz, specjalny wysłannik ONZ do Papui Zachodniej, który stanął na czele sformowanego specjalnie na tę okazję, oenzetowskiego personelu złożonego z zaledwie 25 osób. Choć podobnie, tak jak inni zagraniczni dyplomaci, przyznawał on, że zdecydowana większość Zachodnich Papuasów chciała niezależności, oficjalnie nie zgłosił poważniejszych zastrzeżeń, co do przebiegu PEPERA, otwierając drogę do przypieczętowania tej procedury przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Ortiz Sanz postąpił tak, chociaż był świadomy, że w okresie poprzedzającym Akt Wolnego Wyboru indonezyjskie wojsko prowadziło ciężką kampanię militarną i policyjną wobec zachodniopapuaskich niepodległościowców i zwolenników wolności słowa.
Tak więc ostatecznie w wyniku międzynarodowych nacisków, wojskowej inwazji Indonezji i usankcjonowanego później przez ONZ, a sfingowanego przez rząd Indonezji, Aktu Wolnego Wyboru (1969), Papua Zachodnia została pozbawiona prawa do samostanowienia. Przez kolejne dziesięciolecia z rąk indonezyjskich sił bezpieczeństwa zginęło co najmniej 120 tysięcy rdzennych mieszkańców Papui Zachodniej. Administracja indonezyjska do czasów nam współczesnych, także wbrew swym zobowiązaniom międzynarodowym (Międzynarodowy Pakiet Praw Prawnych i Obywatelskich), represjonuje członków zachodniopapuaskiego ruchu niepodległościowego: łamanie praw człowieka, masowe zatrzymania i tortury są procederem trwającym do dziś i powtarzalnym.
Globalna Petycja dla Papui Zachodniej, która 29 sierpnia 2017 roku zostanie przekazana na ręce Sekretarza Generalnego ONZ jest więc swoistym zaproszeniem do przeglądu statusu Papui Zachodniej w programie ONZ ds. dekolonizacji, a także okazją do zmazania historycznych win, zaniechań i nadużyć przez samą Organizację Narodów Zjednoczonych.
4
Free West Papua Campaign Poland złożyło listy intencyjne
w biurach poselskich i europoselskich RP
W okresie poprzedzającym 55. rocznicę podpisania Porozumienia z Nowego Jorku i zaplanowane na 29 sierpnia 2017 roku, dostarczenie Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej na ręce Sekretarza Generalnego ONZ, zespół Free West Papua Campaign Poland złożył pierwsze oficjalne wizyty w warszawskich biurach polskich posłów i europosłów. Celem wizyt było poinformowanie o założeniach i celach tegorocznej akcji Zachodnich Papuasów na Jeziorze Genewskim, jak i dostarczenie podstawowych wiadomości na temat wciąż w Polsce mało znanych: położeniu, historii, statusie i obecnej sytuacji w Papui Zachodniej.
Free West Papua Campaign jest organizacją apolityczną, współpracującą ze wszystkimi organizacjami, partiami, a także posłankami- oraz posłami-mandatariuszami, bez względu na ich afiliacje i poglądy polityczne, na drodze konkretnego celu: dostarczenia Zachodnim Papuasom, odebranych im w latach 1960. narzędzi, służących samookreśleniu ich losu – poprzez referendum niepodległościowe przeprowadzone pod międzynarodowym nadzorem – jak również, przywróceniu historycznej sprawiedliwości w tym regionie, między innymi poprzez zbadanie naruszeń prawa człowieka i zbrodni przeciwko ludzkości popełnionych w Papui Zachodniej od czasu włączenia jej w struktury państwa indonezyjskiego, aż po czas teraźniejszy.
Free West Papua Campaign wraz z pierwszymi entuzjastycznie nastawionymi brytyjskimi parlamentarzystami w 2008 roku zainaugurowało Międzynarodowych Parlamentarzystów dla Papui Zachodniej [The International Parliamentarians for West Papua – IPWP]. IPWP to ponadpartyjna grupa polityków z całego świata, wspierająca samostanowienie narodu Papui Zachodniej; jest to lista solidarności z Papuą Zachodnią, na której swoje podpisy złożyło 105 parlamentarzystów z blisko 20 krajów – są to posłowie i przedstawiciele reprezentujący zarówno ugrupowania konserwatywne i prawicowe, jak i liberalne oraz lewicowe. Na liście IPWP widnieją już nazwiska posłów brytyjskich, holenderskich, francuskich i czeskich. Zachodni Papuasi z Zachodniej Nowej Gwinei, wciąż wyczekują na pierwsze wyraźne gesty poparcia ze strony posłów, europosłów, senatorów i prezydentów miast z Polski.
Z
Zadaniem Free West Papua Campaign Poland – polskiej reprezentacji organizacji – obok działań edukacyjnych, informacyjnych, aktywistycznych i solidarnościowych adresowanych do ogółu społeczeństwa polskiego, jest pomoc i instruktaż skierowana do mandatariuszy obywateli Rzeczpospolitej Polski – a więc m.in. posłów i posłanek – w poznaniu i zrozumieniu problemu Papui Zachodniej, jako trwającego od dziesięcioleci poważnego deliktu prawa międzynarodowego, rzutującego na prawo oraz dobre praktyki w tym zakresie, nie tylko w regionie Azji i Pacyfiku, ale także w wymiarze europejskim i globalnym.
Realizując te założenie, przedstawiciele FWPC Poland, Rafał Szymborski i Damian Żuchowski, we wspomnianym okresie, złożyli pierwsze wizyty kontaktowe służące naświetleniu kwestii, zarówno zajęcia Papui Zachodniej przez Indonezję w latach 1960. jak i przywołaniu pamięci ponad 100 tysięcy zachodniopapuaskich ofiar indonezyjskiej okupacji zachodniej części Nowej Gwinei. Nawiązując do Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej we wręczonych podczas tych wizyt listach intencyjnych, FWPC Poland zaproponowało polskim parlamentarzystom wykonanie gestu solidarnościowego poprzez podjęcie, któregoś z proponowanych działań w trójstopniowej skali zaangażowania: 1) Podpisanie Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej i wykonanie własnego zdjęcia solidarnościowego z napisem #BackTheSwim; 2) Wyrażenie publicznego zaniepokojenia sytuacją w Papui Zachodniej, w tym naruszeniem praw człowieka ze strony indonezyjskich sił bezpieczeństwa; 3) Oficjalne dołączenie do listy Międzynarodowych Parlamentarzystów dla Papui Zachodniej.
Wizyty w biurach poselskich były częścią kumulacji działań solidarnościowych ze strony Free West Papua Campaign na przełomie lipca i sierpnia 2017 roku, dlatego wizyty w biurach poselskich i europoselskich zbiegły się z niekorzystnym terminem, letniej przerwy w obradach Sejmu i Senatu RP, a co za tym idzie wakacyjną nieobecnością posłów, także w samej Warszawie. Wobec tego przedstawiciele FWPC Poland, złożywszy na ich ręce listy intencyjne adresowane do posłów, przeprowadzili krótkie rozmowy z obecnymi w biurach asystentami i asystentkami posłów; w miejscach zaś gdzie biura poselskie były zamknięte, skorzystali z innych form przekazania listu. W trakcie tych działań delegacja FWPC Poland podjęła próby odwiedzenia 17 biur poselskich reprezentatywnych łącznie dla 22 posłów i europosłów, posłanek i europosłanek RP. Wcześniej z miesięcznym wyprzedzeniem FWPC Poland wysłało za pośrednictwem poczty elektronicznej dłuższe wersje tych samych listów intencyjnych do biur około 40 posłów i posłanek RP z całego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem odwiedzonych później biur poselskich w Warszawie.
W doręczonych do biur poselskich listach intencyjnych napisano między innymi:
„Papua Zachodnia jest liczącą sobie ponad 420 tys. km2, zachodnią częścią Nowej Gwinei, drugiej co do wielkości wyspy ziemskiego globu. Podobnie jak niepodległa od 1975 roku Papua Nowa Gwinea (wschodnia część wyspy), Papua Zachodnia zgodnie z zamierzeniem zarządzającej tym terytorium administracji holenderskiej i złożonej z rodzimych przedstawicieli regionu, Rady Nowej Gwinei, miała stać się niepodległym krajem po 1961 roku. Jednakże w rezultacie Porozumienia z Nowego Jorku (1962), międzynarodowych nacisków, wojskowej inwazji Indonezji i usankcjonowanego później przez ONZ, a sfingowanego przez rząd Indonezji, Aktu Wolnego Wyboru (1969) została pozbawiona tego prawa. Przez kolejne dziesięciolecia z rąk indonezyjskich sił bezpieczeństwa zginęło co najmniej 120 tysięcy rdzennych mieszkańców Papui Zachodniej, administracja indonezyjska do czasów nam współczesnych represjonuje, także wbrew swym zobowiązaniom międzynarodowym, członków zachodniopapuaskiego ruchu niepodległościowego: łamania praw człowieka, masowe zatrzymania i tortury są procederem powtarzalnym i trwającym do dziś”.
„Mając na uwadze wszystkie powyżej przedstawione fakty, jako lokalni reprezentanci Free West Papua Campaign na Polskę, czyli Kampanii na Rzecz Niepodległości Papui Zachodniej– będącej częścią Free West Papua Campaign (FWPC) z biurami w Oxfordzie, Hadze, Perth i Port Moresby – uznanej za organizację rzeczniczą poszukującą dyplomatycznego poparcia za granicą, przez Narodowy Parlament Papui Zachodniej (PNWP), jedno trzech wielkich stowarzyszeń, które w 2014 roku utworzyły Zjednoczony Ruch Wyzwolenia Papui Zachodniej (ULMWP) honorowany przez międzyrządową organizację państw Melanezji (Melanesian Spearhead Group) apelujemy do Pana jako Posła Rzeczpospolitej Polskiej o zainteresowanie się losem Papui Zachodniej – krwawiącą raną prawa międzynarodowego i przyjęcie, którejś z zaproponowanej form aktywności na jej rzecz:– wyrażenie poparcia dla Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej poprzez jej podpisanie, słowne lub pisemne oświadczenie z wyrazami poparcia dla niej lub – co szczególnie polecamy w okresie sierpnia i września br. – poprzez wykonanie własnego solidarnościowego zdjęcia z napisem #BacktheSwim lub #LetWestPapuaVote;-wyrażenie słownego lub pisemnego zaniepokojenia stanem praw człowieka w znajdującej się pod administracją indonezyjską Papui Zachodniej;– dołączenie do Międzynarodowych Parlamentarzystów Papui Zachodniej (IPWP). Międzynarodowi Parlamentarzyści dla Papui Zachodniej [The International Parliamentarians for West Papua (IPWP)] to ponadpartyjna grupa polityków z całego świata, wspierająca samostanowienie narodu Papui Zachodniej, na której swoje podpisy złożyło 105 parlamentarzystów z blisko 20 krajów. https://www.ipwp.org/parliamentarians/
Jeżeli po zapoznaniu się z historycznymi nadużyciami wobec Papui Zachodniej przekonałby się Pan do dołączenia do IPWP, być może jako pierwszy polski parlamentarzysta w historii, oferujemy z naszej strony wszelki instruktaż i rady w tym zakresie. Gdyby w przyszłości natomiast Pańskie dalsze zaangażowanie zainspirowałoby Pana np. do współuczestniczenia w inauguracji Polskiej Parlamentarnej Grupy poparcia dla Papui Zachodniej, nie wykluczamy, że temu wydarzeniu mogłaby towarzyszyć dyplomatyczna wizyta członków ULMWP w Warszawie, także w polskim Sejmie, którzy automatycznie, staliby się zarazem Pańskimi gośćmi. Już w obecnej dobie Zachodni Papuasi będą Panu dozgonnie wdzięczni za podjęcie najmniejszego aktu solidarności lub wysłanie najmniejszego sygnału dostrzeżenia ich obecnej sytuacji. 15 lipca 2017 roku, Buchtar Tabuni – przewodniczący Parlamentu Narodowego Papui Zachodniej (PNWP) i były więzień polityczny, wysłał wyprzedzające wyrazy wdzięczności: „W imieniu ludu Papui Zachodniej ze wszystkich zakątków Zachodniej Nowej Gwinei przynoszę z głębi serca podziękowanie dla wszystkich przedstawicieli Rządu Polskiego, Parlamentarzystów Polskich jak i Narodu Polskiego, którzy poparli kampanię mająca za cel wsparcie niepodległości Papui Zachodniej. Niechaj solidarność Was wszystkich stanie się częścią historii naszej walki i niechaj będzie w niej upamiętniona na wieki!”
5
Czwarta edycja Punk Fest Papua Merdeka w Niecieplinie (29.07.2017)
29 lipca 2017 roku odbyła się czwarta edycja festiwalu punk-rockowego „Punk Fest Papua Merdeka”. Festiwal organizowany tradycyjnie w środku lata w Niecieplinie to już stała w polskim kalendarzu koncertów punk-rockowych oraz w szerszym krajobrazie kontrkulturowym naszego kraju. Tym, co wyróżnia pośród nich imprezę organizowaną w niewielkiej wsi pod Garwolinem to leżąca u jego podwalin idea solidarności z mieszkańcami Papui Zachodniej oraz nagłośnienia przypadków łamania praw człowieka w tym regionie przez administrację i siły bezpieczeństwa Indonezji, która jak podkreślają osoby zgromadzone wokół koncertu, zważywszy na złamanie międzynarodowych standardów ds. dekolonizacji, okupuje Papuę Zachodnią.
KLIKAJĄC NA TEN LINK OBEJRZYSZ FILM Z INAUGURACJI KONCERTU
Wydarzenie zainicjowane zostało przez członków lokalnej punk/rockowej kapeli Bunt oraz Rafała Szymborskiego, koordynatora Free West Papua Campaign Poland – polskiej gałęzi organizacji, której oficjalna inauguracja nastąpiła w trakcie drugiej edycji festiwalu „Papua Merdeka”. Wymieniając osoby związane z koncertem trudno byłoby pominąć jego gospodarza, Marka Saganka.
Ostatnia sobota lipca przywitała uczestników festiwalu ciepłą i słoneczną pogodą, towarzyszący wieczornym i nocnym akordom wydarzenia chłód skutecznie rozpraszało natomiast duże ognisko przygotowane przez jego organizatorów. Ci ostatni, dbając o różnorodność repertuaru, jak co roku zaprosili kapele reprezentujące różne nurty muzyki punkowej, w tym Punk Rock, Hardcore Punk, SKA czy Street Punk.
W trakcie otwarcia festiwalu członkowie Free West Papua Campaign Poland wygłosili krótkie przemówienia w trakcie, których opowiedzieli o złożach Grasberg eksploatowanych przez Freeport McMoran – głównym gospodarczym powodzie kolonizacji Papui Zachodniej przez Indonezję; wygłosili anegdotę dotyczącą gwiazdy umiejscowionej we fladze Papui Zachodniej i przede wszystkim poinformowali o najważniejszej tegorocznej międzynarodowej akcji, którą będzie dostarczenie Globalnej Petycji dla Papui Zachodniej na ręce Antonio Guterresa Sekretarza Generalnego ONZ w Genewie. Na scenie pojawili się również gospodarze i organizatorzy festiwalu, bez których zaangażowania i poświęcenia tak silny przekaz solidarnościowy z Papuą Zachodnią, jakim jest cykliczny festiwal w Niecieplinie, nie mógłby popłynąć. Na koniec odczytano przesłanie dla uczestników festiwalu od reprezentantów narodu Papui Zachodniej: Orideka Apa (Free West Papua Campaign Nederland / Mambesak) oraz Buchtara Tabuniego (Parlament Narodowy Papui Zachodniej – PNWP).
ZOBACZ WYSTĘP ZESPOŁU BUNT W TRAKCIE KONCERTU KLIKAJĄC NA TEN LINK
Po oficjalnych przemowach, festiwal swoim występem otworzył zespół Bunt, bez którego talentu, otwartości, kunsztu organizacyjnego, determinacji i wrażliwości na los mieszkańców Melanezji, tak silny głos na rzecz Papui Zachodniej w Polsce nie mógłby wybrzmieć..
Zaraz po nim na scenie pojawił się litewski zespół Madżestix, który w szerokim składzie przyjechał na wydarzenie prosto z Wilna. Grono zagranicznych kapel, obecnych tego dnia na niecieplińskiej scenie wraz z Litwinami współtworzył „Cios” – ukraiński band z Chmielnickiego. Obok nich około garwolińska publiczność cieszyła się występami „Dzień po Dniu” z Lublina, Ansy z Ciechanowa, Orhodoxu z Dębicy oraz wyróżniającej się relatywnie najdłuższym stażem na scenie Prokuratury z Mikołowa. Wbrew wcześniejszym zapowiedziom nie usłyszeliśmy zespołu Skadyktator. Warszawska grupa zrezygnowała z udziału w feście po kontuzji odniesionej przez jej perkusistę.
ZOBACZ WYSTĘP ZESPOŁU LITEWSKIEGO ZESPOŁU MADZESTIX Z WILNA W TRAKCIE KONCERTU
KLIKAJĄC NA TEN LINK
Koncert, rozpoczął się z pewnym opóźnieniem, ciesząc się stosunkowo dużą frekwencją. Liczbę ponad 150 uczestników uznać należy za wysoką, jak podkreślają jego organizatorzy była ona niższa tylko od tej zgromadzonej podczas drugiej edycji festiwalu z 2015 roku. Podobnie jak zespoły występujące na scenie, tak i zgromadzona publika nie pochodziła wyłącznie z powiatu garwolińskiego. Białystok, Lublin, Rzeszów, Tarnobrzeg czy nawet czeskie Brno, to tylko niektóre miejscowości, skąd przyjechali uczestnicy by cieszyć się muzyką w pobliżu wijącej się na tym odcinku rzeki Wilgi. Koncertowi towarzyszyło, jak zwykle doskonałe zaplecze; każdy z uczestników otrzymał możliwość rozbicia namiotu i pozostania do następnego dnia. W trakcie koncertu otwarty był także punkt z wegetariańską żywnością, której obsada to wolontariusze pomagający za pośrednictwem garnka i kuchennego noża potrzebującym zwierzętom. Czwarta edycja festiwalu Papua Merdeka potwierdziła, że jest to inicjatywa wciąż młoda, rozwijająca się i posiadająca szerokie perspektywy rozwoju. W tym roku przewodni nurt festiwalu jakim są ciężkie brzmienia gitar uzupełniały inicjatywy towarzyszące: pokaz puszczania baniek przez Rafała Matykę, a także mały recital tradycyjnej muzyki skrzypcowej z najbliższego regionu, zaprezentowany przy ognisku przez Kubę Olszewskiego.
ZOBACZ WYSTĘP ZESPOŁU ANSA z CIECHANOWA KLIKAJĄC NA TEN LINK
Festiwal „Punk Fest Papua Merdeka” pomimo, że organizowany jest na mazowieckiej prowincji, posiada nie tylko w pełni zagraniczną obsadę, ale i międzynarodowy rozgłos. Cykliczny festiwal w Polsce, znany jest doskonale środowisku Zachodnich Papuasów mieszkających w Europie, a także organizatorom podobnych inicjatyw solidarnościowych w Holandii, Wielkiej Brytanii i Australii. Jego przesłanie dociera także do Nowej Gwinei. Warto pamiętać, że ponadto tylko w październiku 2016 roku, członkowie zespołu Bunt wzięli udział w holenderskiej odsłonie pierwszego globalnego koncertu „Rockin for West Papua”.
Podczas czwartej edycji festiwalu „Punk Fest Papua Merdeka” zwrócono szczególnie uwagę na największą międzynarodową inicjatywę Zachodnich Papuasów w 2017 roku – Swim for West Papua. 24 stycznia 2017 roku w Pałacu Westminsterskim odbyła się inauguracja petycji adresowanej do Sekretarza Generalnego ONZ w sprawie referendum niepodległościowego pod międzynarodowym nadzorem dla Papui Zachodniej, a także wysłania do Papui Zachodniej Specjalnego Wysłannika ONZ, którego zadaniem byłoby zbadanie zarzutów związanych z łamaniem prawa człowieka w tym regionie. Petycja znajduje się pod tym adresem: bit.ly/swimforwestpapua
Uczestnicy koncertu tłumnie składali swoje sygnatury pod ręcznie podpisywaną formą dokładniej tej samej petycji, świadomi, że za dokładnie miesiąc zostaną one przekazane na ręce Sekretarza Generalnego ONZ w gronie ponad 150 tysięcy innych podpisów z całego świata.
W festiwalu wziął udział podróżnik i autor bloga „Od Tarnobrzegu po Bangladesz”, Bartłomiej Kobyliński, który w relacji z koncertu napisał: „Jestem przekonany, że festiwal odniósł sukces. Zdecydowanie wspieram takie formy działań, gdzie robienie czegoś dobrego i pożytecznego, jak zbieranie środków przeznaczonych na wsparcie Papui Zachodniej, połączone jest z dobrą zabawą. Pomysłodawcom i organizatorom należą się nie tylko podziękowania, ale i oklaski. Po raz kolejny pokazali, że wspieranie innych to nie tylko Bono, koncerty Live Aid, Greenpeace i Amnesty. Jeśli naprawdę się tego chce, wystarczy trochę pomysłowości, zaangażowania i wiary, a się udaje. I nie trzeba mieszkać w Warszawie, Wrocławiu, czy Gdańsku”.
Pozytywne wrażenia czwarta edycja festiwalu „Papua Merdeka” wywarła także wśród kapel-uczestników tegorocznej edycji festiwalu. „W imieniu ANSA dziękujemy serdecznie za zaproszenie i naprawdę miłą gościnę, miło było dla Was zagrać… Papua Merdeka ma naprawdę potencjał i myślę, że z roku na rok ten fest będzie się rozrastał. Pozdrowienia dla kapel z którymi mieliśmy okazję zagrać, dla mnie odkryciem wieczoru było Dzień Po Dniu, naprawdę świetny set i dobre granie” – napisał później Łukasz Mrówa, członek zespołu z Ciechanowa. Równie entuzjastyczny ton zawarła „Prokuratura” w swoim po koncertowym przesłaniu: „Dziękujemy za kapitalne przyjęcie cały festiwal zorganizowany świetnie – szkoda, że nie mogliśmy zostać do końca, ale niestety robota nie pozwoliła do zobaczenia znowu”!
KOŃCOWE OŚWIADCZENIE ORGANIZATORÓW KONCERTU
Festiwal „Papua Merdeka Fest vol 4” udał się znakomicie! Dopisała pogoda, ale podziękowania należą się przede wszystkim artystom, którzy mają odwagę i inicjatywę by co roku angażować się sprawę łamania praw człowieka w Papui Zachodniej i wesprzeć walkę Papuasów o wolność twórczością artystyczną, po drugie lokalnej społeczności, która przyczyniła się do stworzenia przyjaznej atmosfery poprzez swą otwartość na ideę oraz ludzi, którzy przybywają z całej Polski jak i zagranicy na to niezwykłe wydarzenie! No i po trzecie Podziękowania się należą uczestnikom festiwalu, którzy swą odpowiedzialną postawą, samodyscypliną i dojrzałością sprawili, że bawiliśmy się w pokojowej ,bezkonfliktowej atmosferze! Te oto podziękowania składa zespół „Bunt” oraz FWPC Poland !!!
Salam Hormat! Perjuangan jalan terus! Lawan!
ŹRÓDŁA: Free West Papua Campaign Poland, Pawelet.pl, Punk Fest Papua Merdeka, Lokalna Prasa w Garwolinie, Od Tarnobrzegu po Bangladesz
6
Oridek Ap i Buchtar Tabuni - Przesłanie dla obywateli i mieszkańców Polski
W lipcu 2017 roku przedstawiciele zachodniopapuaskiego ruchu niepodległościowego wystosowali odezwy skierowane do uczestników koncertu solidarnościowego z Papuą Zachodnią w Niecieplinie ("Punk Fest Papua Merdeka") oraz wszystkich mieszkańców Polski, którzy wsparli walkę Zachodnich Papuasów, rdzennych mieszkańców Zachodniej Nowej Gwinei o przywrócenie sprawiedliwości w ich ojczyźnie, zajętej w latach 1960. przez administrację Indonezji i nie zapomnieli o ponad 120 tysiącach ofiar indonezyjskiej okupacji Papui Zachodniej.
OBEJRZYJ PRZESŁANIE ZACHDNIOPAPUASKICH PRZYWÓDCÓW SKIEROWANE DO UCZESTNIKÓW KONCERTU ORAZ WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW POLSKI KLIKAJĄC NA TEN LINK
Licencja: Creative Commons - użycie niekomercyjne