Funkcjonowanie w przestrzeni sztucznych norm jest negacją praw, ale zagłuszyć można je tylko zewnętrznie, tak, że ciało przestaje rozumieć, a nawet rozeznawać mechanizmy tworzenia. To jednak nie oznacza, że przykazaniami kościelnymi, bożymi, normami moralnymi, prawnymi można zastąpić prawa uniwersalne.
Główne religie ziemskie chętnie posiłkują się słowem „ uniwersalne” by w ten sposób podkreślić rangę sztucznych nakazów, zakazów, przykazań. Nidy jednak żadnym kanonem wiary nie udało się doprowadzić ludzkich społeczeństw do jedności, zgody, współdziałania.
Zestawy nakazów moralnych, które rodzą konflikty, nastawiają człowieka przeciwko człowiekowi, prowadzą do walki, niszczenia i zabijania, nie są uniwersalne. Przykazania to hasła pogłębiające w człowieku chaos i rozdarcie wewnętrzne. Służą do wywoływania automatycznych reakcji zaprogramowanych przez autorytety.
Kapłani nakazują, " Nie zabijaj” – a jednocześnie zagrzewają do walk i wojen: za ojczyznę, za wiarę, w obronie miejsc świętych, w obronie honoru itp.
„Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu” – a prowokują intrygi, zmuszają do oceniania, kłótni, dzielą całą ludzkość na wierzących i niewierzących, by rządzić nie tylko duszami, ale również ciałami i umysłami ludzkimi.
„Nie kradnij”, – podczas gdy żaden z kapłanów nie żyje na własny rachunek. A dobrobyt czerpią z wyłudzeń. Gdy zrobisz coś dla nich, każą Bogu płacić własne rachunki, ale spróbuj Ty powiedzieć „Bóg zapłać” za jakąś przysługę ze strony kapłana.
„Nie cudzołóż – miało znaczyć: nie ingeruj w życie drugiego człowieka, a służy do totalnej manipulacji człowiekiem, do ingerencji w każde niemal jego zachowanie.
„ Nie pożądaj żony, ani rzeczy” – przez zrównanie kobiety z rzeczą sankcjonuje dominację mężczyzny, niweczy partnerstwo płci, wprowadza stały konflikt w egzystencji mężczyzny i kobiety.
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną” – każe widzieć wroga we wszystkim, co jest inne od własnego wyznania, zmusza do fanatycznej obrony własnej racji, własnej religii, nawracania innych wyznawców, unicestwiania, zabijania odmiennie myślących.
„Pamiętaj abyś dzień święty święcił” – hasło tworzące obrządek, rytuał, kształtujące tradycję. Służy do przerywania naturalnych działań człowieka. Pozornie daje mu wytchnienie, w gruncie rzeczy tworzy obowiązek zbiorowego jednoczenia się w oddawaniu myśli i emocji jakiemuś domniemanemu Bogu.
„Czcij ojca swego i matkę swoją” – odwraca uwagę wyznawcy od istoty pojęcia „Człowiek”, a przywiązuje do tego, co „moje”, bez względu na zachowania i błędy rodziców każe ich czcić, a przez to i naśladować jak największe autorytety. Wyrabia poczucie niezasłużonej winy, utwierdza lęk, sankcjonuje hipokryzję, zrywa fundament samodzielnego myślenia i decydowania jednostki o swoim losie.
„Nie będziesz wzywał imienia pana boga twego nadaremno” – za całe oddanie człowieka bogu nie wolno go niepokoić bez specjalnej potrzeby. Skazuje człowieka na pamięć, że jest tylko ”puchem marnym”, „odrobiną popiołu”, skazaną na łaskę i niełaskę gniewnego boga.
Dekalog jest po prostu zręcznie dokonaną na potrzeby kościoła przeróbką egipskiej Księgi umarłych. Kościół nazwał przykazania prawami naturalnymi. W rzeczywistości są zestawem reguł konfliktujących człowieka z drugim człowiekiem i naturą. Zastosowane w praktyce miały odciąć od wiedzy, utwierdzić wiarę w pozorne wartości.
I te pozorne wartości dzisiaj mają swój bolesny finał; upadają wraz z człowiekiem ... Podnieść człowieka może jedynie Uszanowanie Praw Uniwersalnych ;
1. Prawo hierarchii
2. Prawo tworzenia
3. Prawo umiarkowania
4. Prawo konieczności rozwoju
5. Prawo odwzorowania
6. Prawo zgodności
7. Prawo tolerancji
8. Prawo pokory
9. Prawo opieki i ochrony
10. Prawo przyczyny i skutku
11. Prawo odbicia
12. Prawo nieingerencji
W następnych artach pokrótce spróbuję je omówić ...
Licencja: Creative Commons