Mija już prawie 8 lat od katastrofy/zamachu w Smoleńsku, a Rosja wciąż nie oddaje wraku. Może więc ma coś do ukrycia? Zapewne, tylko co?
Samo zdarzenie (by użyć neutralnego określenia) i jego wyjaśnianie to jedna sprawa, a rozgrywka polityczna i medialna – druga. Rosja nie może się rzec jasna oficjalnie przyznać, że po prostu np. zestrzeliła ten samolot. Ale czy może – nieoficjalnie – „podtrzymać” oficjalną, niewinną wersję wypadku? Nie byłoby to z jej strony zgodne z jej podstawowymi interesami politycznymi. Rosja ma być dzika, groźna, ma straszyć, ma wysyłać sygnały, że nie warto z nią zadzierać. Że jest gotowa do wojny i zemsty, do zastraszania i terroryzmu. A więc gdyby zdarzył się – załóżmy – taki wypadek, postępując racjonalnie powinna zrobić wszystko, żeby między wierszami oficjalnego wyjaśnienia i oficjalnej propagandy wybrzmiewało chamskie „nigdy się nie dowiesz, jak było naprawdę, ale my jesteśmy zdolni do takich rzeczy, słusznie się boisz”. Przy tych założeniach długofalowym celem Rosji będzie podtrzymywanie wrażenia, że mógł to być – lepiej lub gorzej – wykonany przez nich zamach. Paradoksalnie więc niezwracanie wraku może być spowodowane chęcią ukrycia wypadku. Jakkolwiek by więc było, wraku nie odda zapewne nigdy.