Okazuje się, że jeden z najciekawszych okresów Szczecina, przypada na lata PRL-u. W tych latach Szczecin był potęgą przemysłową, ale też poprzez port enklawą zachodu
W artykule: http://www.eioba.pl/a/5cl7/szczecin-to-magiczne-miasto, napisałem dlaczego Szczecin pretenduje do miana magicznego miasta. Ale Szczecin to także niezwykłe miasto o barwnej historii. Okazuje się, że jeden z najciekawszych okresów Szczecina, przypada na lata PRL-u. W tych latach Szczecin był potęgą przemysłową, patrz mój art.: http://www.eioba.pl/a/5cqx/przemyslowa-potega-szczecina-juz-tylko-legenda , ale też poprzez port enklawą zachodu.
Uwaga: Możecie też zagłosować 5 razy tak.
Dlatego, podejrzane lokale: „Bajka”, „Kaskada”, występujący tu Karel Gott, pierwszy striptiz, Baltona, Pewex, bony PKO, marynarze z zachodu, cinkciarze, mewki (ciekawy jestem czy dzisiejszej młodzieży, te nazwy coś mówią), prywatne taksówki, itp. stanowiły jakby zachodnią enklawę w tym mieście (Szczecinie). A zaczęło się po odwilży siermiężnego socjalizmu (dojściu do władzy Władysława Gomułki).
Tą teorię potwierdzał już wybór pierwszej miss Szczecina w grudniu 1956 r (drugi w kraju po Sopocie, jednak tam doszło do chuligańskich ekscesów), którą została Jadwiga Ptaszyńska (ciekawostką są jej wymiary, wzrost 150 cm, obwód w biuście 86 cm, obwód bioder 93 cm, długość nóg 91 cm). W styczniu 1957 wystartowała też w Szczecinie pierwsza gra liczbowa „Gryf” (wyprzedziła Toto-Lotka) z pulą nagród 20 mln 400 tys. zł.
A w 1957 r ruszyła w Szczecinie budowa pierwszego w Polsce kina („Kosmos”) z panoramicznym ekranem (zakupionym za granicą). Ruszyła też, (w Szczecińskiej Fabryce Motocykli) produkcja słynnych motocykli „Junak”, a w SZWS ”Wiskord” produkcja sztucznego jedwabiu. A Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne wypuściło na miasto pierwsze taksówki osobowe marki „Warszawa”. W 1949 r ruszyła produkcja słynnych sukienek w Zakładzie Przemysłu Odzieżowego „Dana”.
Oczywiście oprócz wyżej wymienionych wydarzeń i wyrobów PRL–owski Szczecin, kojarzony był też z dżinsami z „Odry”, paprykarzem z PPDiUR „Gryf”, ze szczecińskim pasztecikiem, kasetami z „Wiskordu”, słynnym ”Grzybkiem” przy Bramie Portowej (gdzie na randki umawiała się większość szczecinian), ze słynnym targowiskiem „Turzyn” i oczywiście ze stocznią i strajkami w 1970, 1980 i 81 r (strajk w porcie szczecińskim w 1988 r, w wyniku którego doszło do obrad Okrągłego stołu, właściwie uległ całkowitemu zapomnieniu).
Aż dziw, że dzisiaj większość tych zakładów, które stanowiły o potędze i barwnej historii Szczecina już nie istnieje i niestety nikt już nie pamięta (nie chce pamiętać) o tych ciekawych, barwnych dziejach Szczecina: http://www.eioba.pl/a/5eof/potrzebna-izba-pamieci-upadlych-zakladow-w-muzeum-w-szczecinie, czyżby dzisiaj tylko nielicznych martwiła: http://www.eioba.pl/a/5o46/tesknota-za-komuna