JustPaste.it

Atomowy efekt Allaisa

Dlaczego od czasów gdy żył i pracował Henry Cavendish ( 2,5 wieku temu) dokładność stałej grawitacji poprawiono tylko o 99 % ?

 

Efekt Allaisa- anomalia grawitacyjna powstająca tuż przed, w trakcie jak i po zaćmieniu Słońca, którą odkrył w 1953 roku Maurice Allais wybitny ekonomista, laureat Nagrody Nobla w 1988 roku w dziedzinie ekonomii, fizyk zamiłowania Wielokrotne obserwacje i pomiary tego efektu w trakcie zaćmień Słońca w pełni potwierdziły to zjawisko którego żadna ze współczesnych teorii wyjaśnić nie potrafi.
Wykresy pomiarów Efektu Allaisa pobrane z artykółu którego autorem jestChris P. Duif arXiv:gr-qc/0408023 v5 31 Dec 2004, pokazują wyraźnie dopplerowski charakter tych zmian wywołanych orbitalnym ruchem Księżyca

 

beztytulu.png


Fig. 2. A re-analysis of the Saxl and Allen data [Dui05]. All separate data points are used, Saxl
and Allen combined 5 data points into one and used their standard deviation as value for the error
bar. This has little influence on the fitted curve. EST (Eastern Standard Time) = UT – 5 h, also
see [USNO]. First contact at 12:31 h, maximum 13:40 h, last contact 14:58 h. The totality at the
observation point was ~96.5%.

 

fig3.png

Fig. 3. Change in azimuth angle of the paraconical pendulum of Allais during the 1954 eclipse.
Data fitted with a smooth curve and differentiated in order to yield the change per time. Firstcontact at 11:21 h, maximum at 12:40 h, last contact 13:55 h (local time).

 

beztytulufig4.png


Fig. 4. Measurement by Mishra and Rao with a gravimeter during the 24 October 1995 eclipse
in India [MisR97]. are shown. 1 _gal = 10–8 ms–2. Maximum solar coverage between approx. 6:30 h and 7:00 h,according to the authors.
Dopplerowski charakter grawitacji pojawił się również w trakcie wykonywaniu manewrów sond Pionieer 10 i 11, gdzie grawimetry pokładowe pokazywały że grawitacja Słońca zmienia się w zależności od kierunku ruchu ;do i od Słońca.
Falowa teoria grawitacji przewiduje istnienie grawitacyjnego efektu Dopplera w postaci dodatkowego przyspieszenia w trakcie radialnego ruchu materii w polu grawitacyjnym. Dla oddalających się mas to dodatkowe przyspieszenie  Δg1 będzie równe;
Δg1=g0 (V/c+2(V/c) ² ) / (1+V/c)
Dla zbliżających się mas to dodatkowe  przyspieszenie   Δg2 będzie równe
Δg2 = g0 (-V/c+2(V/c) ² )/(1-V/c)
g0- przyspieszenie grawitacyjne dla orbity kołowej
V= dr / dt- prędkość radialna
c- prędkość światła
W artykule „Efekt Allaisa i ciemna materia” przedstawiłem próbę zastąpienia ciemnej materii (jako sprawcy płaskości rotacji galaktyk spiralnych ) efektem Allaisa Niesymetryczność efektu ΔΔg = Δg1 – l Δg2 l która w istocie jest wzmocnieniem grawitacji.
ΔΔg=2 g0 (V/c)^2/(1-(V/c)^2)
Pojawia się tutaj istotne pytanie. Czy grawitacyjny efekt Dopplera, a tak dokładniej to jego niesymetryczność może dać o sobie znać na poziomie subatomowym?
Wiemy że elektrony mają masę w przybliżeniu równą 1/1836 masy protonu i wiemy że poruszają się z orbitalną prędkością w przybliżeniu V= 0,01 c, dla atomu wodoru. Wiemy również że wraz ze wzrostem liczby atomowej te orbitalne prędkości elektronów rosną. Dla układów podwójnych ( atomy metali ciężkich można chyba tak traktować ) ten przyrost będzie równy z artykułu Efekt Allaisa i ciemna materia w kosmosie.
ΔΔg=8 g0 (V/c)^2/(1-(V/c)^2)
Nasuwa się tutaj możliwość wykonania dość prostego ale precyzyjnego doświadczenia które być może zweryfikuje te hipotezy. Weźmy pręt z metalu o możliwie jak największej liczbie atomowej, którego długość jest powiedzmy 100 razy większa od wymiaru przekroju poprzecznego .i przy użyciu bardzo dokładnej wagi trzeba zważyć jego ciężar w pozycji pionowej i poziomej (pozycja pionowa musi być możliwie dokładnie ustawiona). Interesuje nas różnica R tych naważeń którą oszacujemy , jak niżej;
R= n*8 * (V/c)2 / N
n=100 - iloraz długości do średnicy pręta
N = 4000 iloraz masy elektronów do masy atomu
V/c=0,05 średnia prędkość elektronów
Problemem jest tuta określenia stopnia jednoczesności tych zdarzeń dlatego też przyjmijmy że jest to (2/3)3 =0,3.
Obliczona szacunkowa wartość różnicy R będzie rzędu 10^-4 co może wydawać się szokująca, Być może właśnie tutaj trzeba szukać odpowiedzi na naprawdę szokujące pytania.

1,Dlaczego stała grawitacji Newtona G=6,67428(67)x10-11 m3 kg-1 s-2.  której względne odchylenie standardowe (wg CODATA 67 %) jak  niepewność  rzędu 10-4 określane jest  jako skandaliczne?
2, Dlaczego od czasów gdy żył i pracował Henry Cavendish ( 2,5 wieku) dokładność stałej grawitacji podniesiono tylko o 99 % ?

Iwanowski Krzysztof