Najstarszą budowlą w  Prudniku jest Wieża Woka, pozostałość po średniowiecznym zamku z XIII – XV wieku, którego właścicielem lub kasztelanem był kiedyś niejaki Wok z Rosenbergu.

Równie długą historię ma kościół pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła, która sięga XIII wieku, jednak obecna budowla powstała w wieku XVIII.

Tuż przy kościele znajduje się rzeźba Jana Pawła II z kardynałem Wyszyńskim, którego rysy twarzy można łatwo rozpoznać, co w przypadku innych rzeźb nie zawsze się udaje.

Na szczególną uwagę zasługuje klasztor i kościół bonifratrów, a właściwie sam fakt, że protestancki Fryderyk II król Prus zezwolił na założenie katolickiego klasztoru. Pierwszymi jego fundatorami byli pruscy kirasjerzy wdzięczni bonifratrom za wyleczenie z ran. Zakonnicy prowadzili szpital i aptekę, a ich umiejętności lecznicze musiały być bardzo duże. Podczas gdy w 1810 roku wszystkie inne zakony w państwie pruskim uległy sekularyzacji, bonifratrzy w Prudniku funkcjonowali normalnie aż do 1945 roku, kiedy klasztor przejęły władze PRL-u.

Na prudnickim rynku stoi typowy śląski ratusz, który pamięta jeszcze czasy cesarskie, chociaż dzisiejszy wygląd nadali mu Prusacy.

Pamiątką po cesarsko – królewskim panowaniu jest barokowa XVII wieczna fontanna z dwugłowym orłem i figurka Nepomucena – popularnego w Czechach patrona tajemnic.

W pobliżu starówki w Prudniku znajduje się założony w XIX wieku Park Miejski z posążkiem Diany – bogini łowów.

Do prudnickiego sanktuarium na wzgórzu nad miastem ściąga chyba wielu pielgrzymów sądząc po rozmiarach parkingu.