Za wyjątkiem typów Jana apostoła, na przykładzie popularnego w Polsce proroka.
Prorok popularny w polskojęzycznej części internetu który chce dawać co niektórym (nie wiem do końca jakie możliwe konotacje leksemu, słownikowe ma ten frazeologizm: "co niektórym" w języku polskim potocznym i oficjalnym ale co poradzić...) dary duchowe uzdrawiania itp.
Nie typu tego słynnego co z "bp" rysiem "działa" - zielińskiego.
https://cyprianpolakwiara.blogspot.com/2020/08/3-viii-2020-o-spotkaniu-z-bogiem-ojcem.html
"Bóg sobie wybierze osoby, już wybrał, bo dar został przyznany co do jednego uczestnika, uczestnika spotkania z Bogiem Ojcem, a człowiek niech nie pragnie takich czy innych darów nadprzyrodzonych. Niech nie pragnie też tego co mu nie jest niezbędne do zbawienia, także egzystencji. Egzystencja to nie jest tylko byt na poziomie podstawowych potrzeb niezbędnych do przeżycia.
Każdemu potrzebne jest obcowanie z przyrodą, wypoczynek."
(kursywa moja)
Przecież Duch Święty jest Darem. Jest to nawet oficjalnie przyjęte w katolicyzmie. Darem tego i owego. Duch uzdrowienia, Duch Łaski, Duch Paraklet (wzywany przy czymś), Namaszczenia, można by "ekstrapolować" na - czystości, pozostałe wymienione w Biblii (nie tylko)...
Po pierwsze, co jest niezbędne do egzystencji? Czy dla katolika współczesnego Duch Święty jest niezbędny do egzystencji?
Po drugie, jeżeli niezbędne jest to, co jest najlichsze, obiektywnie (nawet w świetle Starego Testamentu) najgorsze z dobrego, to to znaczy że dla chrześcijanina nawet odcinającego się od zła Watykanu - na tyle na ile tamten prorok się odciął, a przyjmującego to, co w katolicyzmie dobre (z zastrzeżeniami..., por. natankowe uwagi co do przyciągania ludzi estetyką kościelną wystroju świątyni) - występuje wypatrywanie pychy, niejaki kompleks pychy (kompleks jest pychą więc pycha do kwadratu jakby, nie?).
Po drugie, jeżeli niezbędne jest to, co jest najlichsze, obiektywnie (nawet w świetle Starego Testamentu) najgorsze z dobrego, to to znaczy że dla chrześcijanina nawet odcinającego się od zła Watykanu - na tyle na ile tamten prorok się odciął, a przyjmującego to, co w katolicyzmie dobre (z zastrzeżeniami..., por. natankowe uwagi co do przyciągania ludzi estetyką kościelną wystroju świątyni) - występuje wypatrywanie pychy, niejaki kompleks pychy (kompleks jest pychą więc pycha do kwadratu jakby, nie?).
Zasady ważniejsze są dla nawet katolika takiego (w/w link), co ma przywrócić święto Boga Ojca i robić pogadanki intensywnie krytykujące smoleńskie wydarzenie - a jeszcze do tego interesującego się Niebocentryzmem!!!
"Obcowanie z przyrodą" (A) - jakby nieuświadomiona nakładka m. in. "CP" (po co stosuje pseudonim?!) na Ducha?
, wypoczynek (B) - z definicji jest po zmęczeniu. Czym jest zmęczenie? Czy dla katolika-XXI istnieje coś takiego w jego pojęciu jak zmęczenie psychiczne, poza formalnością terminologii wypalenia zawodowego? Bo zmęczenie jest albo psychiczne albo fizyczne. Duchowe jest psychiczne. Rozwarstwianie pojęć typowe dla moderny. Grzechy ciężkie w sumieniu versus lekkie w sumieniu. Czystość kierunkowa vs nieczystość kierunkowa. Wyspowiadany vs niewyspowiadany. Źle a dobrze spowiadany. Generalnie a niegeneralnie spowiadany. Dzień święty a nieświęty. Bóg surowy a łagodny. Bóg daleki a sakramentalny. Bóg życia na ziemi a Bóg grobowo-cmentarny. Jedność Ducha Św. a niejedno(rod)ność Ojca ze Synem, inny Ojciec od Faustyny a inny od Ravasio. Bóg trydencki, Bóg krakowski.
Chyba trzeba by tabelki zrobić do iloczynów kartezjańskich.
Nie należy się śmiać ale uświadomić to, wiedza o prawdzie jest pożyteczna.
Nie należy się śmiać ale uświadomić to, wiedza o prawdzie jest pożyteczna.
To chyba już rozumiem dlaczego Jezierska pisała że jak możecie znać Jezusowe "możliwe" i "niemożliwe" z retorycznym znakiem zapytania.
Ech.
Ech.
A i B są chyba po to teologicznie w świecie katolika typu świętopawłowego aby nie grzeszyć. "Rób sobie naturalizm aby niżej nie upaść bo jesteś słaby dla twojego upokorzenia abyś nię nie wywytższał"
"Korzystajcie dzieci z wypoczynku jeszcze. Chwalcie Boga przez przyrodę, którą wam daje."
- w słowie "jeszcze'' z pewnością jest ukryte wprogramowywanie strachu przed wydarzeniami ucisku.
Święty Jan
apostoł z 12-tu czy miał takie przekonania czy podświadomości? Poczytać sobie jego listy i Ewangelię - co jest wymową ich, tak bardzo wyraźną? Brak samokontroli w uświęceniu. Choćby Niebo zachciało by został aż do Paruzji/przedparuzji Garabandal - to co komu do tego?
Czy potrzeba języka programowania Prolog aby tego dowieść robiąc zbiór faktów, reguł do dedukcji?